دنیل دی لوییس

دنیل دی لوییس کیست؟ نگاهی جامع به زندگی و آثار بازیگر افسانه ای سینما

دنیل دی لوییس (Danielle dey lewis) یکی از تحسین شده ترین و پرافتخارترین بازیگران تاریخ سینماست. او با توانایی بی نظیر در فرو رفتن در نقش ها استاندارد تازه ای برای بازیگری خلق کرده که تا امروز الهام بخش نسل های مختلف بازیگران بوده است. دی لوییس تنها بازیگری است که تا به امروز سه بار موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شده و این تنها بخشی از افتخارات او در دنیای سینماست. با وجود شهرت جهانی او همواره فردی گوشه گیر و به دور از هیاهوی رسانه ای باقی مانده است.

 زندگی شخصی دنیل دی لوییس از تولد تا جایگاه افسانه ای

دنیل دی لوییس در 29 آوریل 1957 در لندن به دنیا آمد. او فرزند شاعر مشهور بریتانیایی «سیسیل دی لوییس» و بازیگر تئاتر «جیلیان نیکلسون» بود. پدرش یهودی ایرلندی تبار و مادرش انگلیسی بود. این پیشینه فرهنگی چندلایه باعث شد تا دنیل از همان دوران کودکی نگاهی هنری و در عین حال متفاوت به جهان داشته باشد.

او دوران کودکی خود را در منطقه ای فرهنگی در جنوب لندن گذراند. علاقه اش به هنر از همان سنین پایین شکل گرفت و در نوجوانی به بازیگری علاقه مند شد. تحصیلات رسمی بازیگری را در مدرسه معتبر «بریستول اولد ویک» گذراند؛ مدرسه ای که بسیاری از بازیگران شناخته شده بریتانیایی از آن فارغ التحصیل شده اند.

آغاز بازیگری دنیل دی لوییس و تجربه های اولیه

نخستین حضور دنیل دی لوییس روی پرده سینما در سال 1971 و با فیلم «یکشنبه خونین» رقم خورد جایی که نقش کوتاهی بازی کرد. اما آغاز جدی فعالیت حرفه ای او به دهه 1980 بازمی گردد. دی لوییس با بازی در فیلم «گاندی» (1982) که نقش کوچکی در آن داشت توانست بیشتر دیده شود.

او سپس با بازی در فیلم هایی چون «بی وفا» (The Bounty – 1984) و «اتاقی با یک چشم انداز» (A Room with a View – 1985) توجه منتقدان را جلب کرد. بازی در فیلم «پاهای چپ من» (My Left Foot – 1989) نقطه عطفی در دوران کاری اش بود و جایگاه او را به عنوان یک بازیگر قدرتمند تثبیت کرد.

موفقیت جهانی دنیل دی لوییس با فیلم پاهای چپ من

فیلم «پاهای چپ من» بر اساس زندگی واقعی «کریستی براون» ساخته شد؛ مردی که با فلج مغزی متولد شد و تنها کنترل اندکی بر بدنش داشت اما توانست با استفاده از پای چپش نقاشی و نویسندگی کند. دنیل دی لوییس برای ایفای این نقش تحقیقات گسترده ای انجام داد و حتی در طول فیلم برداری بازی در نقش فردی ناتوان را ترک نکرد. او به قدری در نقش غوطه ور شده بود که تیم تولید مجبور بود در تمام مدت فیلم برداری با ویلچر او را جابه جا کند.

این بازی درخشان نخستین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول را برای دی لوییس به همراه آورد و به شدت مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت.

نقش های نمادین دنیل دی لوییس در دهه 1990

در دهه 1990 دنیل دی لوییس با بازی در فیلم هایی همچون «آخرین موهیکان» (1992) «عصر معصومیت» (1993) و «به نام پدر» (1993) نقش هایی ایفا کرد که هر کدام تصویری متفاوت از او ارائه می دادند. او بار دیگر برای فیلم «به نام پدر» نامزد جایزه اسکار شد و بازی اش به عنوان یک جوان ایرلندی درگیر در ماجرای بمب گذاری نمادی از تعهد و قدرت بازیگری اش بود.

در این دوران بود که دی لوییس به طور کامل شهرت یافت و به عنوان یکی از بهترین بازیگران نسل خودش شناخته شد. با این حال برخلاف بسیاری از بازیگران هم رده اش او هرگز به دنبال پرکاری یا حضور مداوم در رسانه ها نبود.

بازگشت قدرتمند دنیل دی لوییس با فیلم دار و دسته نیویورکی

پس از چند سال دوری از سینما دنیل دی لوییس در سال 2002 با فیلم «دار و دسته نیویورکی» (Gangs of New York) به کارگردانی مارتین اسکورسیزی بازگشت. نقش «بیل قصاب» یکی از تاریک ترین و پیچیده ترین شخصیت هایی بود که او تا آن زمان ایفا کرده بود. دی لوییس برای این نقش آموزش هایی در زمینه قصابی دید و حتی به طور واقعی به فرهنگ گنگسترهای نیویورک قرن نوزدهم پرداخت.

این نقش برای او سومین نامزدی اسکار را به ارمغان آورد و به یکی از معروف ترین اجراهای او در قرن بیست ویکم تبدیل شد.

 نقطه اوج با فیلم خون به پا خواهد شد

سال 2007 با فیلم «خون به پا خواهد شد» (There Will Be Blood) به کارگردانی پل توماس اندرسن همراه شد. در این فیلم دی لوییس نقش «دنیل پلِین ویو» یک جوینده نفت جاه طلب و بی رحم را بازی کرد. اجرای او در این نقش به شدت مورد توجه قرار گرفت و برای دومین بار جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول را برایش به ارمغان آورد.

این نقش نه تنها مهارت فنی او در بازیگری را نشان داد بلکه عمق شخصیتی و تسلط او بر جنبه های روان شناختی نقش را نیز آشکار کرد. بسیاری از منتقدان این فیلم را شاهکار بازیگری او دانسته اند.

 سومین اسکار با فیلم لینکلن

در سال 2012 دنیل دی لوییس بار دیگر با اجرای تحسین برانگیزی در نقش «آبراهام لینکلن» در فیلم «لینکلن» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ سومین جایزه اسکار خود را دریافت کرد. برای ایفای این نقش دی لوییس تحقیقات گسترده ای درباره تاریخ آمریکا نحوه سخن گفتن لینکلن و شخصیت اجتماعی او انجام داد.

نقدهای مثبت از سراسر جهان سرازیر شد و دی لوییس بار دیگر نشان داد که درک فوق العاده ای از بازیگری دارد. او تبدیل به نخستین بازیگر مرد در تاریخ سینما شد که سه بار برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول می شود.

خداحافظی با دنیای بازیگری پس از فیلم رشته خیال

آخرین فیلم دنیل دی لوییس «رشته خیال» (Phantom Thread) محصول سال 2017 بود. در این فیلم به کارگردانی پل توماس اندرسن او نقش یک طراح مد بریتانیایی را ایفا کرد که درگیر رابطه ای پرتنش و پیچیده می شود. دنیل دی لوییس پس از پایان این فیلم اعلام کرد که برای همیشه از دنیای بازیگری کناره گیری خواهد کرد.

او دلیل خاصی برای این تصمیم اعلام نکرد اما اشاره کرد که دیگر احساس نمی کند بازیگری بتواند به او چیز تازه ای بیفزاید. این خبر برای طرفدارانش شوکه کننده بود اما بسیاری تصمیم او را محترم دانستند و کناره گیری اش را همان قدر حرفه ای دیدند که ورودش به سینما را.

سبک بازیگری دنیل دی لوییس؛ فراتر از متد اکتینگ

دی لوییس به عنوان بازیگری شناخته می شود که در متد اکتینگ (Method Acting) غوطه ور می شود. او برای ایفای نقش هایش ماه ها گاه حتی سال ها تحقیق و تمرین می کند و در طول فیلم برداری از نقش بیرون نمی آید. برای نقش آفرینی در فیلم «پاهای چپ من» هفته ها در آسایشگاه معلولان زندگی کرد. در فیلم «آخرین موهیکان» بدون استفاده از وسایل مدرن در جنگل زندگی کرد تا به روح نقش نزدیک شود.

او معتقد است تنها راه خلق یک شخصیت زندگی کردن در درون آن است و این باور را در عمل به طور کامل اجرا کرده است.

جوایز و افتخارات دنیل دی لوییس

– سه جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول (برای فیلم های «پاهای چپ من» «خون به پا خواهد شد» و «لینکلن»)

– چهار جایزه بفتا

– دو جایزه گلدن گلوب

– جایزه انجمن بازیگران آمریکا

– نشان شوالیه بریتانیا از سوی ملکه الیزابت دوم در سال 2014

زندگی شخصی و دوری از شهرت

دنیل دی لوییس از سال 1996 با «ربکا میلر» (دختر آرتور میلر نمایشنامه نویس معروف) ازدواج کرده و دو فرزند دارد. او بیشتر سال های زندگی اش را در ایرلند گذرانده و به ندرت در انظار عمومی ظاهر شده است. دی لوییس همواره سعی کرده زندگی خصوصی اش را از حرفه اش جدا نگه دارد.

میراث دنیل دی لوییس در تاریخ سینما

دنیل دی لوییس یکی از آن معدود بازیگرانی است که حتی پس از کناره گیری همچنان نامش در فهرست بهترین ها باقی مانده است. انتخاب های محدود اما هوشمندانه اجرای بی نقص در نقش های پیچیده تعهد کامل به نقش و دوری از شهرت طلبی باعث شده تا او چهره ای منحصربه فرد در تاریخ سینما باشد.