مارلون براندو (Marlon Brando) یکی از بزرگ ترین و تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینماست. او با سبک بازیگری نوین خود دروازه ای تازه به روی واقع گرایی در بازیگری گشود و الهام بخش نسل های متعددی از بازیگران شد. براندو نه فقط یک ستاره سینما بلکه چهره ای انقلابی در هنر بازیگری به شمار می رود.
تولد کودکی و تحصیلات مارلون براندو
مارلون براندو جونیور در تاریخ 3 آوریل 1924 در اوماها نبراسکا به دنیا آمد. پدرش مارلون براندو سینیر فروشنده مواد شیمیایی و مادرش دوروتی جولیا پن برج بازیگر تئاتر بود. براندو از کودکی شخصیتی عصیانگر و خلاق داشت. او بعدها به نیویورک رفت و زیر نظر استلا آدلر در مدرسه Actors Studio آموزش دید. آموزش های او زیر نظر استادان سبک «متد اکتینگ» تأثیر عمیقی بر روند بازیگری اش گذاشت.
آغاز فعالیت حرفه ای مارلون براندو
براندو کار خود را در تئاتر آغاز کرد و با اجرای نمایش «A Streetcar Named Desire» در برادوی به شهرت رسید. زمانی که این نمایش در سال 1951 به فیلمی سینمایی تبدیل شد براندو در نقش «استنلی کوالسکی» حضوری فراموش نشدنی داشت و موج جدیدی در شیوه بازیگری هالیوود به راه انداخت.
مارلون براندو و انقلاب در سبک بازیگری
براندو یکی از پیشگامان سبک بازیگری متد بود سبکی که بر درونی سازی احساسات و واقعی جلوه دادن نقش تأکید دارد. بازی او در فیلم هایی چون «On the Waterfront» و «The Wild One» به گونه ای بود که مخاطبان حس می کردند بازیگر واقعاً آن شخصیت است نه کسی که نقش را بازی می کند. این شیوه الهام بخش بازیگرانی مانند آل پاچینو رابرت دنیرو و جک نیکلسون شد.
نقش مارلون براندو در فیلم پدرخوانده
بی تردید یکی از مشهورترین نقش های مارلون براندو بازی در نقش «ویتو کورلئونه» در فیلم «The Godfather» (1972) است. این نقش نه تنها باعث احیای دوباره حرفه اش شد بلکه یکی از نمادهای ماندگار تاریخ سینما را خلق کرد. او برای این نقش اسکار بهترین بازیگر مرد را برد اما در حرکتی سیاسی از دریافت آن خودداری کرد تا به تبعیض علیه بومیان آمریکا اعتراض کند.
دیگر نقش های مهم در دوران طلایی مارلون براندو
On the Waterfront
براندو در نقش یک باربر بندر با وجدان برنده نخستین جایزه اسکار خود شد. جمله معروف «I coulda been a contender» از همین فیلم به یکی از دیالوگ های جاودان هالیوود تبدیل شد.
A Streetcar Named Desire (1951)
بازی او در نقش استنلی کوالسکی جنسیتی سرکش و تیره به این شخصیت داد. این فیلم آغازگر شهرت جهانی اش بود.
Last Tango in Paris (1972)
فیلمی جنجالی به کارگردانی برناردو برتولوچی که بار دیگر توانایی بازیگری و مرزهای جسارت براندو را به نمایش گذاشت.
فعالیت های سیاسی و اجتماعی مارلون براندو
فیلم‌های مارلون براندو
| عنوان فیلم |
سال انتشار |
نقش |
یادداشت‌ها |
| The Men |
1950 |
Ken Wilcheck |
نخستین فیلم سینمایی |
| A Streetcar Named Desire |
1951 |
Stanley Kowalski |
نخستین نامزدی اسکار |
| Viva Zapata! |
1952 |
Emiliano Zapata |
نامزد اسکار |
| Julius Caesar |
1953 |
Mark Antony |
اقتباس شکسپیری |
| The Wild One |
1953 |
Johnny |
نقش افسانه‌ای موتورسوار |
| On the Waterfront |
1954 |
Terry Malloy |
برنده اسکار |
| Guys and Dolls |
1955 |
Sky Masterson |
فیلم موزیکال |
| Sayonara |
1957 |
Major Lloyd |
نامزد اسکار |
| Mutiny on the Bounty |
1962 |
Fletcher Christian |
هزینه بالا و شکست تجاری |
| The Godfather |
1972 |
Vito Corleone |
برنده اسکار (رد کرد) |
| Last Tango in Paris |
1972 |
Paul |
جنجالی و بحث‌برانگیز |
| Superman |
1978 |
Jor-El |
پدر سوپرمن |
| Apocalypse Now |
1979 |
Colonel Kurtz |
نقش اسطوره‌ای |
| The Score |
2001 |
Max |
آخرین نقش سینمایی مهم |
مارلون براندو در سیاست
براندو فردی آگاه و سیاسی بود. او از حقوق مدنی سیاه پوستان دفاع می کرد از جنبش حقوق بومیان آمریکا حمایت می کرد و به شدت مخالف جنگ ویتنام بود. حضورش در راهپیمایی های مدنی رد کردن جایزه اسکار و مصاحبه هایش نشان می داد که او فراتر از یک بازیگر معمولی است.
زندگی شخصی پرحاشیه مارلون براندو
زندگی شخصی براندو با حواشی زیادی همراه بود. او بیش از 10 فرزند داشت چندین رابطه عاشقانه پرتنش را تجربه کرد و درگیر تراژدی هایی چون مرگ پسرش کریستین و خودکشی دخترش شین بود. علی رغم همه این مسائل او تا پایان عمر شخصیتی جذاب مرموز و تأثیرگذار باقی ماند.
سال های پایانی و مرگ مارلون براندو
در دهه 1990 و اوایل 2000 براندو بیشتر به دلیل ظاهر نامتعارف و رفتارهای خارج از عرفش در رسانه ها دیده می شد تا بازیگری. او در سال 2004 در سن 80 سالگی به دلیل مشکلات تنفسی درگذشت. مراسم خاکسپاری او به صورت خصوصی برگزار شد.
میراث مارلون براندو در سینما
مارلون براندو نه تنها یکی از بزرگ ترین بازیگران تاریخ سینماست بلکه به عنوان چهره ای انقلابی در تاریخ بازیگری باقی خواهد ماند. تأثیر او بر نسل های بعد از خود بی پایان است. بسیاری از بزرگان امروز سینما براندو را الگوی اصلی خود می دانند.
چرا مارلون براندو همچنان مهم است؟
مارلون براندو تنها یک بازیگر نبود او چهره ای فرهنگی سیاسی و هنری بود که جایگاهش در تاریخ سینما تثبیت شده است. نقش آفرینی های بی نظیر رویکردهای جسورانه و ایستادگی در برابر ظلم تصویری ماندگار از او در ذهن جهانیان برجای گذاشته است. در دنیای پرزرق وبرق هالیوود مارلون براندو نماد اصالت هنر و اعتراض باقی مانده است.
