درمان پوست مرغی

پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس یکی از مشکلات شایع پوستی است که اغلب روی بازوها ران ها گونه ها یا باسن ظاهر می شود. این عارضه با دانه های ریز و زبر همراه است که نمایی شبیه پوست مرغ به آن می دهد. خوشبختانه با شناخت روش های درمانی خانگی و دارویی می توان علائم آن را به میزان زیادی کاهش داد.

درمان پوست مرغی با روش های دارویی و خانگی

پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس یک اختلال پوستی شایع اما بی ضرر است که اغلب ظاهر خشن دانه دانه و شبیه پوست مرغ ایجاد می کند. این مشکل اغلب به دلیل بسته شدن فولیکول های مو توسط کراتین ایجاد می شود. اگرچه درمان قطعی برای آن وجود ندارد اما روش های مختلفی برای کاهش علائم و بهبود ظاهر پوست در دسترس هستند. در این مقاله به بررسی کامل درمان های دارویی خانگی و پیشگیری از بازگشت پوست مرغی می پردازیم.

پوست مرغی چیست و چرا روی بدن ایجاد می شود؟ بررسی علمی علت این عارضه پوستی

کراتوز پیلاریس (Keratosis Pilaris) نوعی بیماری پوستی ژنتیکی است که در آن کراتین a نوعی پروتئین محافظ پوست در منافذ فولیکول مو تجمع می یابد. این انسداد باعث ایجاد برجستگی های ریز و زبر روی پوست می شود. این دانه ها ممکن است به رنگ پوست سفید یا قرمز باشند و معمولاً بدون درد و خارش هستند اما ظاهر ناخوشایندی دارند.

بیشتر افراد از این عارضه روی بازوها ران ها گونه ها یا باسن شکایت دارند. این بیماری بیشتر در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود و در برخی موارد با افزایش سن کاهش می یابد. اگرچه عامل اصلی آن ژنتیک است عوامل محیطی خشکی پوست و شرایط خاص مانند آتوپیک درماتیت می توانند علائم آن را تشدید کنند.

علائم رایج پوست مرغی و تفاوت آن با سایر مشکلات پوستی زبر و خشک

تشخیص پوست مرغی (کراتوز پیلاریس) معمولاً برای پزشک یا حتی خود فرد ساده است زیرا این عارضه الگوی مشخصی دارد و برخلاف بسیاری از بیماری های پوستی بدون درد و مزاحمت جدی است. برخی از علائم اصلی که به شناسایی این مشکل کمک می کنند شامل موارد زیر هستند

برجستگی های ریز زبر و دانه دانه روی پوست

این دانه ها معمولاً به رنگ پوست یا کمی روشن تر و تیره تر هستند و حالت خشکی و زبری دارند.

ظاهر شبیه پوست مرغ

به ویژه در نواحی پشت بازو ران یا باسن به همین دلیل است که به این حالت «پوست مرغی» گفته می شود.

خشکی و زبری پوست اطراف

پوست در اطراف نواحی مبتلا اغلب خشک و خشن است و نیاز به مرطوب کننده دارد.

گاهی اوقات قرمزی یا التهاب اطراف برجستگی ها

به ویژه اگر پوست تحریک شده باشد یا شخص آن را خاریده باشد.

تفاوت های کلیدی پوست مرغی با سایر بیماری های پوستی نیز در تشخیص نقش مهمی دارد

برخلاف جوش یا آکنه این برجستگی ها چرکین نیستند منافذ بسته ای هستند که درون آن ها چربی یا باکتری وجود ندارد.

معمولاً بدون درد و خارش هستند مگر در موارد نادر که پوست خشک یا تحریک شده باشد.

با اگزما یا درماتیت تفاوت دارد چرا که در پوست مرغی پوسته ریزی شدید ترک خوردگی یا ترشح مشاهده نمی شود.

در مجموع اگر برجستگی های خشکی روی بازو یا ران دارید که ظاهری دانه دانه و بدون التهاب حاد دارند احتمالاً با پوست مرغی مواجه هستید. البته برای اطمینان بررسی توسط پزشک پوست می تواند تشخیص را قطعی کند.

چه کسانی بیشتر دچار پوست مرغی می شوند؟ نقش ژنتیک و فاکتورهای محیطی

پوست مرغی بیشتر در افرادی با پوست خشک روشن و حساس دیده می شود و معمولاً با دیگر مشکلات پوستی مانند اگزما یا آلرژی همراه است. این اختلال اگرچه بی خطر است اما تحت تأثیر عوامل مختلفی بروز پیدا می کند یا تشدید می شود. شناخت این عوامل می تواند به پیشگیری و کنترل بهتر علائم کمک کند. مهم ترین عوامل مؤثر بر بروز پوست مرغی عبارت اند از

ژنتیک

نقش وراثت در بروز کراتوز پیلاریس بسیار پررنگ است. مطالعات نشان داده اند که حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد افراد مبتلا سابقه خانوادگی این اختلال را دارند. اگر یکی از والدین دچار این مشکل باشد احتمال بروز آن در فرزندان افزایش می یابد.

سن

این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان ظاهر می شود به ویژه در سنین بلوغ که تغییرات هورمونی زیاد هستند. در بسیاری از موارد با افزایش سن و در بزرگسالی علائم به تدریج کاهش می یابد یا حتی ناپدید می شود.

بیماری های زمینه ای

افرادی که به آتوپیک درماتیت (اگزما) آسم یا آلرژی های پوستی مبتلا هستند بیش از دیگران در معرض ابتلا به پوست مرغی قرار دارند. این گروه معمولاً پوست حساس تر و واکنش پذیرتری دارند.

آب وهوای سرد و خشک

در فصول سرد سال به ویژه زمستان پوست رطوبت خود را از دست می دهد و خشک تر می شود. این خشکی محیطی می تواند باعث تشدید علائم پوست مرغی یا نمایان شدن آن در افرادی شود که زمینه ژنتیکی دارند.

اختلالات هورمونی

دوران هایی مانند بلوغ بارداری یا یائسگی که در آن ها تغییرات هورمونی شدید رخ می دهد ممکن است باعث شروع یا تشدید پوست مرغی شود. تغییرات در سطح هورمون ها می تواند بر تولید کراتین و رطوبت پوست تأثیر بگذارد.

در مجموع پوست مرغی بیشتر نتیجه ی یک ترکیب از عوامل ژنتیکی و محیطی است. آگاهی از این عوامل کمک می کند تا افراد مستعد اقدامات مراقبتی لازم را برای کاهش احتمال بروز یا شدت علائم انجام دهند.

درمان پوست مرغی با داروهای موضعی معرفی کرم های مؤثر و ترکیبات فعال

برای کاهش علائم پوست مرغی و بهبود ظاهر زبر و دانه دانه ی پوست استفاده ی منظم از داروهای موضعی یکی از مؤثرترین و ابتدایی ترین روش های درمانی است. این داروها معمولاً به شکل کرم لوسیون یا ژل تولید می شوند و با ترکیبات فعال خاصی فرموله شده اند که هدف آن ها نرم کردن پوست لایه برداری سطحی و جلوگیری از تجمع کراتین در فولیکول های مو است.

ترکیبات مؤثر در کرم های درمانی پوست مرغی

درمان موضعی زمانی مؤثر خواهد بود که به صورت منظم استفاده شود و حاوی ترکیباتی باشد که عملکرد هدفمند بر لایه ی سطحی پوست داشته باشند. مهم ترین ترکیبات مورد استفاده در این داروها عبارت اند از

اوره (Urea) 10% یا 20%

اوره یک ماده نرم کننده و مرطوب کننده قوی است که همچنین خاصیت لایه برداری ملایم دارد. این ترکیب به شکستن و حل کردن کراتین تجمع یافته در منافذ کمک می کند و پوست را صاف تر و نرم تر می سازد. کرم های حاوی اوره مانند کرم های ۱۰% برای استفاده روزانه و ۲۰% برای موارد شدیدتر توصیه می شوند.

اسید لاکتیک (Lactic Acid)

یک نوع آلفا هیدروکسی اسید (AHA) طبیعی است که علاوه بر لایه برداری ملایم خاصیت مرطوب کنندگی هم دارد. استفاده از کرم های حاوی لاکتیک اسید به ویژه در ترکیب با اوره می تواند به شکل مؤثری زبری پوست را کاهش دهد.

آلفا هیدروکسی اسیدها (AHAs)

این گروه شامل موادی مانند گلیکولیک اسید است که با حذف سلول های مرده از سطح پوست باعث صاف تر شدن آن می شوند. AHAs برای پوست های خشک و زبر مناسب اند و معمولاً در غلظت های ۵ تا ۱۰ درصد در کرم های درمانی یافت می شوند.

بتا هیدروکسی اسیدها (BHAs)

رایج ترین آن ها سالیسیلیک اسید است که خاصیت چربی دوستی دارد و می تواند به عمق فولیکول نفوذ کند. این ترکیب برای پاک سازی فولیکول های بسته شده و کاهش التهاب خفیف مؤثر است به ویژه اگر پوست شما چرب یا ترکیبی باشد.

داروهای رایج در داروخانه ها برای درمان پوست مرغی

برخی از فرآورده های موضعی که در داروخانه ها موجود هستند و توسط متخصصان پوست توصیه می شوند شامل موارد زیر است

کرم AmLactin

حاوی اسید لاکتیک بسیار مناسب برای پوست های زبر و خشک. با لایه برداری ملایم و آبرسانی پوست را نرم و هموار می کند.

کرم CeraVe SA

ترکیبی از سالیسیلیک اسید نیاسینامید و سرامیدها. این کرم هم زمان لایه بردار ضدالتهاب و تقویت کننده ی سد دفاعی پوست است و برای استفاده روزانه ایده آل است.

لوسیون Eucerin Roughness Relief

حاوی اوره و عوامل نرم کننده. مناسب برای پوست خشک حساس و دچار زبری های مزمن.

کرم Urederm یا Eulactol

دارای اوره ۱۰% تا ۲۰% گزینه ای تخصصی برای درمان زبری شدید و پوسته ریزی در نواحی خاص مانند بازو ران یا زانو.

روش استفاده از داروهای موضعی

برای دستیابی به نتیجه ی مطلوب نکات زیر را رعایت کنید

استفاده حداقل ۲ بار در روز (صبح و شب) ضروری است.

بهتر است دارو بلافاصله بعد از حمام زمانی که پوست کمی مرطوب است استفاده شود تا جذب بهتر انجام شود.

مصرف منظم در طول ۶ تا ۸ هفته معمولاً منجر به کاهش قابل توجه علائم می شود.

در صورت بروز تحریک از مقدار کمتر یا یک بار در روز استفاده کنید و با پزشک مشورت نمایید.

این داروهای موضعی به تنهایی یا همراه با دیگر روش های درمانی مانند لایه برداری یا درمان های خانگی می توانند به شکل قابل توجهی ظاهر پوست مرغی را بهبود دهند. استمرار در استفاده و انتخاب محصول مناسب با نوع پوست کلید موفقیت درمان است.

درمان خانگی پوست مرغی با روغن ها و مواد طبیعی مانند روغن نارگیل یا سرکه سیب

اگرچه درمان های دارویی معمولاً اثربخشی سریع تر و هدفمندتری دارند اما برخی روش های خانگی نیز می توانند به عنوان مکمل در کنار درمان های دارویی استفاده شوند و به بهبود ظاهر پوست و کاهش زبری ناشی از پوست مرغی کمک کنند. این درمان های طبیعی معمولاً بی خطرند به راحتی در خانه قابل اجرا هستند و در صورت استفاده صحیح می توانند موجب نرمی آبرسانی و کاهش التهاب پوست شوند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل یکی از مرطوب کننده های طبیعی قوی است که علاوه بر خاصیت نرم کنندگی خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی نیز دارد. این روغن به ویژه برای پوست های خشک و حساس مناسب است و می تواند به کاهش خشکی و زبری ناشی از کراتوز پیلاریس کمک کند.

روزانه پس از استحمام و زمانی که پوست هنوز کمی مرطوب است مقدار کمی از روغن نارگیل را روی نواحی مبتلا ماساژ دهید. این کار به جذب بهتر و ماندگاری رطوبت کمک می کند.

سرکه سیب

سرکه سیب به دلیل خاصیت اسیدی ملایم خود می تواند به لایه برداری سطحی و متعادل سازی pH پوست کمک کند. این ویژگی ها آن را به گزینه ای مناسب برای کاهش زبری و باز کردن منافذ بسته تبدیل کرده اند.

سرکه سیب را با آب با نسبت ۱ به ۲ (یک قسمت سرکه دو قسمت آب) رقیق کرده و با کمک پنبه روی پوست بمالید. پس از ۵ تا ۱۰ دقیقه پوست را با آب ولرم بشویید. از این روش بهتر است ۲ تا ۳ بار در هفته استفاده شود.

بلغور جو دوسر

بلغور جو دوسر دارای ترکیباتی به نام آونانترامید است که خاصیت ضدالتهابی و آرام بخش دارند. استفاده از آن در حمام می تواند به تسکین قرمزی خارش یا تحریک احتمالی پوست کمک کند و نرمی پوست را افزایش دهد.

مقداری بلغور جو دوسر را داخل یک کیسه پارچه ای تمیز بریزید و درون آب گرم وان قرار دهید. می توانید حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در این آب استراحت کنید. این روش را می توان ۲ بار در هفته تکرار کرد.

شکر و روغن زیتون

ترکیب شکر و روغن زیتون به عنوان یک اسکراب طبیعی و ملایم برای لایه برداری استفاده می شود. شکر به حذف سلول های مرده کمک می کند و روغن زیتون با خاصیت نرم کنندگی از خشک شدن پوست جلوگیری می کند.

۱ قاشق غذاخوری شکر را با ۱ قاشق غذاخوری روغن زیتون ترکیب کنید و با حرکات دایره ای ملایم روی پوست ماساژ دهید. سپس با آب ولرم بشویید.

این کار را هفته ای یک تا دو بار انجام دهید اما زیاده روی نکنید چون لایه برداری بیش ازحد می تواند پوست را تحریک کند.

نکته مهم در درمان های خانگی

هرچند این روش ها طبیعی هستند اما ممکن است در برخی افراد با پوست حساس یا سابقه آلرژی باعث تحریک شوند. بهتر است قبل از استفاده ی گسترده مقدار کمی از هر ماده را روی بخش کوچکی از پوست تست کنید. همچنین این درمان ها نباید جایگزین داروهای تجویزی باشند بلکه به عنوان روش کمکی و تقویتی در کنار درمان اصلی به کار روند.

آیا لیزر می تواند پوست مرغی را درمان کند؟ بررسی مزایا و محدودیت های لیزر

لیزر درمانی یکی از روش های تخصصی و پیشرفته برای درمان موارد شدید و مقاوم پوست مرغی (کراتوز پیلاریس) است. زمانی که کرم های موضعی لایه بردارهای شیمیایی و مراقبت های خانگی نتوانند علائم را به طور مؤثر کاهش دهند پزشک ممکن است لیزر را به عنوان گزینه درمانی پیشنهاد دهد. لیزر می تواند به بهبود بافت پوست کاهش قرمزی و حتی بازسازی سلول های سطحی کمک کند.

دو نوع لیزر پرکاربرد برای درمان پوست مرغی

لیزر فرکشنال (Fractional Laser)

این نوع لیزر با تابش پرتوهای ریز و کنترل شده به لایه های سطحی پوست باعث لایه برداری ملایم تحریک کلاژن سازی و بازسازی بافت پوست می شود. لیزر فرکشنال به مرور زمان بافت زبر و ناهموار را صاف تر می کند و منافذ بسته را کاهش می دهد.

لیزر PDL یا Pulsed Dye Laser

این لیزر به طور خاص برای کاهش التهاب و قرمزی پوست طراحی شده است. از آنجایی که در بسیاری از موارد پوست مرغی با قرمزی اطراف دانه ها همراه است لیزر PDL می تواند به تسکین ظاهر ملتهب پوست کمک کند.

مزایای استفاده از لیزر برای درمان پوست مرغی

بهبود ملموس ظاهر پوست پس از ۳ تا ۵ جلسه درمان

بسیاری از بیماران پس از چند جلسه متوالی کاهش زبری روشن تر شدن پوست و کاهش ناهمواری ها را گزارش می دهند.

کاهش قرمزی و التهاب

به ویژه با لیزر PDL قرمزی های مزاحم که با درمان های دیگر کاهش نیافته اند به خوبی پاسخ می دهند.

محدودیت ها و نکات احتیاطی در لیزر درمانی

هزینه بالا

درمان لیزری نسبت به روش های خانگی و موضعی بسیار گران تر است و تحت پوشش بیمه نیز قرار نمی گیرد.

نیاز به جلسات مکرر

برای دستیابی به نتیجه مطلوب معمولاً نیاز به ۳ تا ۶ جلسه درمان با فواصل چند هفته ای وجود دارد.

احتمال تحریک یا حساسیت پوست

پس از انجام لیزر ممکن است پوست دچار قرمزی التهاب یا پوسته ریزی موقت شود. بنابراین مراقبت های بعد از لیزر و استفاده از مرطوب کننده ها و ضدآفتاب ضروری است.

نکته کلیدی

لیزر درمانی باید فقط توسط متخصص پوست و پس از ارزیابی کامل شرایط فردی انجام شود. پزشک با بررسی نوع پوست شدت علائم و وضعیت عمومی فرد تصمیم می گیرد که چه نوع لیزری مناسب تر است و چه تعداد جلسه لازم خواهد بود. لیزر راه حل نهایی برای افرادی است که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند اما نباید به عنوان گزینه ی اول انتخاب شود.

تغذیه مناسب برای کمک به درمان پوست مرغی و کاهش التهاب های پوستی

تغذیه سالم نقش مهمی در حفظ سلامت عمومی بدن دارد اما اهمیت آن در سلامت پوست و به ویژه در بهبود شرایطی مانند پوست مرغی (کراتوز پیلاریس) کمتر مورد توجه قرار گرفته است. واقعیت این است که تغذیه مناسب می تواند به شکل غیرمستقیم باعث کاهش التهاب بهبود بافت پوست و افزایش رطوبت آن شود. برخی مواد مغذی خاص با خواص ضدالتهابی آنتی اکسیدانی و ترمیم کننده برای کمک به کنترل این عارضه پوستی بسیار مفید هستند.

مواد غذایی مفید برای بهبود پوست مرغی

اسیدهای چرب امگا-۳

این چربی های مفید دارای خاصیت ضدالتهابی قوی هستند و به حفظ رطوبت پوست و تقویت سد دفاعی آن کمک می کنند. منابع خوب امگا-۳ شامل ماهی های چرب (مانند سالمون ساردین) گردو و بذر کتان هستند. مصرف منظم این مواد می تواند به کاهش خشکی و التهاب پوست کمک کند.

ویتامین A

این ویتامین نقش کلیدی در بازسازی سلول های پوستی دارد و در سلامت لایه ی اپیدرم (بیرونی ترین لایه پوست) بسیار مؤثر است. کمبود ویتامین A می تواند باعث زبری و خشکی پوست شود. منابع غنی آن شامل هویج اسفناج کدو حلوایی زرده تخم مرغ و جگر است.

ویتامین E

به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی ویتامین E از پوست در برابر آسیب های محیطی محافظت کرده و به ترمیم سلولی کمک می کند. همچنین به حفظ رطوبت و نرمی پوست کمک می کند. منابع مفید آن عبارت اند از بادام آووکادو روغن زیتون و دانه های آفتابگردان.

روی (Zinc)

این ماده معدنی با خاصیت ضدالتهابی و ترمیم کننده در کنترل بسیاری از بیماری های پوستی مؤثر است. مصرف روی می تواند به کاهش التهاب پوست بهبود پاسخ ایمنی و بازسازی بافت آسیب دیده کمک کند. منابع خوب روی شامل گوشت قرمز تخم مرغ عدس نخود لوبیا و غلات سبوس دار هستند.

اهمیت مصرف آب و پرهیز از مواد التهاب زا

نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز به حفظ رطوبت طبیعی پوست دفع سموم و جلوگیری از خشکی کمک می کند. کم آبی بدن می تواند وضعیت پوست مرغی را بدتر کند و باعث زبری بیشتر پوست شود.

در مقابل برخی مواد غذایی به دلیل ایجاد واکنش های التهابی در بدن ممکن است به بدتر شدن وضعیت پوست منجر شوند. از جمله ی این موارد می توان به شکر اضافه نوشابه فست فودها غذاهای فراوری شده مارگارین و چربی های ترانس اشاره کرد. کاهش مصرف این مواد غذایی می تواند به کاهش التهاب سیستمیک و در نتیجه بهبود ظاهر پوست کمک کند.

اگرچه تغذیه به تنهایی جایگزین درمان های موضعی یا دارویی نمی شود اما به عنوان یک مکمل کل نگر در درمان پوست مرغی نقش قابل توجهی دارد. ایجاد تغییرات مثبت در رژیم غذایی علاوه بر سلامت کلی به مرور زمان به بهبود بافت لطافت و ظاهر پوست کمک خواهد کرد. بنابراین توصیه می شود در کنار درمان های دیگر تغذیه سالم به عنوان بخشی از برنامه درمانی در نظر گرفته شود.

چه زمان باید به متخصص پوست مراجعه کرد؟ موارد شدید و مقاوم به درمان

اگر با استفاده از کرم های موضعی رعایت تغذیه مناسب و به کارگیری روش های خانگی مراقبتی پوست مرغی طی مدت ۲ تا ۳ ماه بهبود قابل توجهی نداشته باشد ضروری است که به متخصص پوست مراجعه شود. عدم پاسخ به درمان های اولیه ممکن است نشانه وجود مشکلات پیچیده تر یا نیاز به مداخلات تخصصی تر باشد.

نشانه هایی که نیاز به بررسی تخصصی توسط پزشک پوست را نشان می دهند

خارش شدید یا تحریک مداوم پوست

اگر پوست علاوه بر خشکی و زبری دچار خارش مزمن یا تحریک پیوسته شود که با درمان های معمول تسکین نیابد ممکن است نیاز به بررسی دقیق تر باشد.

خونریزی یا زخم شدن نواحی مبتلا

ایجاد زخم یا خونریزی در محل های دانه دار نشانه ای از التهاب شدید یا عفونت احتمالی است که نیازمند مداخله تخصصی است.

گسترش دانه ها به نقاط جدید

اگر پوست مرغی از نواحی اولیه به مناطق وسیع تر یا نقاط جدیدی از بدن گسترش یابد بهتر است تحت نظر پزشک قرار گیرد تا علت آن بررسی شود.

عدم پاسخ به داروهای موضعی تجویزی

در صورتی که پس از مصرف منظم کرم ها و لایه بردارهای شیمیایی هیچ بهبودی مشاهده نشود ممکن است درمان های قوی تر یا ترکیبی مورد نیاز باشد.

راهکارهای پیشنهادی متخصص پوست

در صورت نیاز پزشک ممکن است روش های درمانی پیشرفته تری را تجویز کند که شامل

لیزر درمانی

برای موارد مقاوم و شدید لیزر فرکشنال یا Pulsed Dye Laser می تواند به بازسازی پوست و کاهش التهاب کمک کند.

درمان های ترکیبی

ترکیب کرم های موضعی مراقبت های خانگی و لیزر می تواند اثربخشی را افزایش دهد.

داروهای خوراکی خاص

در برخی موارد نادر مصرف داروهای خوراکی ضد التهاب یا تنظیم کننده پوست توسط پزشک توصیه می شود.

در نهایت مراجعه به متخصص پوست باعث تشخیص دقیق تر انتخاب درمان مناسب تر و کاهش احتمال بروز عوارض یا پیشرفت بیماری می شود. پس اگر پس از مدت معقولی از درمان های خانگی و دارویی بهبود نیافتید حتماً به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری از بازگشت پوست مرغی اقدامات مراقبتی روزانه برای ماندگاری نتیجه درمان

برای کنترل دائمی و پیشگیری از بازگشت پوست مرغی (کراتوز پیلاریس) رعایت یک سری نکات مراقبتی اهمیت بسیار بالایی دارد. این اقدامات ساده اما مؤثر به حفظ سلامت و نرمی پوست کمک می کنند و مانع از تشدید یا عود مجدد علائم می شوند. نکات کلیدی که باید به طور مداوم رعایت شوند عبارت اند از

استفاده مداوم از مرطوب کننده ها حتی پس از بهبودی نسبی

یکی از عوامل اصلی بروز و تشدید پوست مرغی خشکی مزمن پوست است. بنابراین حتی وقتی پوست تا حدی بهبود یافت ادامه استفاده از کرم ها و لوسیون های مرطوب کننده برای حفظ رطوبت و نرمی پوست ضروری است.

حمام با آب ولرم به جای آب داغ

آب داغ باعث از بین رفتن چربی طبیعی پوست و افزایش خشکی آن می شود که می تواند علائم پوست مرغی را بدتر کند. بهتر است از آب ولرم برای شستشو استفاده کنید و مدت زمان حمام را کوتاه نگه دارید.

عدم استفاده از صابون های قلیایی و شوینده های خشن

صابون ها و شوینده های قلیایی می توانند پوست را تحریک و خشک کنند. استفاده از شوینده های ملایم با pH متعادل که سازگار با پوست حساس هستند به حفظ سلامت لایه محافظ پوست کمک می کند.

پرهیز از خاراندن یا کندن دانه ها

خاراندن یا دستکاری برجستگی ها ممکن است باعث التهاب زخم و حتی عفونت پوست شود و روند بهبود را مختل کند.

لایه برداری ملایم هفته ای یک بار با اسکراب های غیرتهاجمی

استفاده از اسکراب های نرم و غیرتحریک کننده یک بار در هفته به حذف سلول های مرده کمک می کند و به مرور پوست صاف تر می شود. لایه برداری شدید یا مکرر ممکن است باعث تحریک شود.

استفاده روزانه از ضدآفتاب

محافظت پوست از آسیب اشعه ماورای بنفش خورشید به ویژه در طول دوره درمان اهمیت زیادی دارد. ضدآفتاب با SPF مناسب از تحریک پوست و تشدید علائم جلوگیری می کند.

با رعایت این نکات ساده ولی مستمر می توان به کنترل طولانی مدت پوست مرغی دست یافت و از بازگشت آن جلوگیری کرد. پوست سالم نرم و یکدست نتیجه مستقیم مراقبت های دقیق و منظم است. این سبک زندگی مراقبتی به همراه درمان های دارویی و خانگی بهترین راهکار برای مدیریت موثر این عارضه پوستی محسوب می شود.