بهرام افشاری
بهرام افشاری (Bahram Afshari) یکی از چهره های محبوب تئاتر سینما و تلویزیون ایران است که طی سال های اخیر با بازی های تأثیرگذار توانسته جایگاه ویژه ای به دست آورد. مسیر هنری او با پشتکار و تمرکز از صحنه نمایش آغاز شد و به نقش های ماندگار در سریال ها و فیلم های سینمایی رسید.
بهرام افشاری

تاریخ تولد | 6 خرداد 1366 |
---|---|
پیشه | بازیگر، کارگردان، نویسنده |
محل تولد | همدان، ایران |
ساکن | تهران، ایران |
ملیت | ایرانی |
سال های فعالیت | از سال 1389 تا کنون |
زندگی نامه بهرام افشاری
بهرام افشاری در روز ۶ خرداد ۱۳۶۶ در شهر همدان به دنیا آمد و ریشه خانوادگی اش به استان و شهرستان همدان بازمی گردد و خودش نیز سال ها در همان جا زندگی کرده است اما اکنون ساکن تهران است.
برخلاف بسیاری از هنرمندان که از همان ابتدا در محیط های هنری پرورش یافتند خانواده بهرام افشاری هیچ گونه پیشینه مستقیم هنری نداشتند با این حال همیشه در حمایت از فرزندشان نقش پررنگی ایفا کردند. او در مصاحبه ای گفته است «من در یک خانواده متوسط بزرگ شدم که نه تئاتری بودند و نه سینمایی اما وقتی علاقه م را دیدند پشتم ایستادند.»
علاقه او به بازیگری و نمایش از همان دوران کودکی شکل گرفت. افشاری در مدرسه همیشه دنبال موقعیت هایی بود تا روی صحنه برود چه اجرای صبحگاهی چه برنامه های فرهنگی مدرسه یا حتی تئاترهای مناسبتی. او در دوران تحصیلش در مدرسه به ویژه در دوره راهنمایی و دبیرستان بارها نقش های کوچک را در نمایش های دانش آموزی تجربه کرد.
همین تجربه های ابتدایی بود که علاقه اش به بازیگری را شکل داد. جمله ای معروف از خودش باقی مانده که می گوید «صحنه تئاتر برای من مثل خانه دوم است.» این جمله ای ست که نشان می دهد بازیگری برای او صرفاً یک شغل یا حرفه نیست بلکه یک زیست واقعی است.
در همان دوران نوجوانی بهرام تصمیم گرفت مسیر آینده اش را به طور جدی به سمت هنر ببرد. برای همین پس از پایان دوران دبیرستان به دانشگاه رفت و رشته هنرهای نمایشی را به عنوان زمینه تحصیلی خود انتخاب کرد. ورود به دانشگاه برای او یک نقطه عطف بود.
نه فقط به دلیل فضای علمی و آموزشی بلکه به دلیل ارتباط با اساتید بزرگ دانشجویان باانگیزه و فضای پرشور کارگاهی که امکان رشد را برایش فراهم می کرد. در همین دوره بود که با اصول اولیه بازیگری تحلیل متن بداهه پردازی طراحی صحنه و تکنیک های بیان و بدن آشنا شد.
افشاری خودش بارها تاکید کرده که تجربه های دانشگاهی اش نه تنها در کلاس های رسمی بلکه در تمرین های گروهی اجراهای کلاسی و حتی گپ های شبانه با دوستانش به شکل گیری هویت هنری اش کمک کرده اند. او در کنار تحصیل فعالیت عملی خود را نیز آغاز کرد و با گروه های تئاتری دانشجویی نیمه حرفه ای و در مواردی حرفه ای همکاری کرد.
اجراهایش اغلب در جشنواره های دانشجویی فضاهای هنری کوچک و پاتوق های تئاتری شهرهای مختلف کشور روی صحنه می رفت.یکی از نکات جالب در کارنامه او فعالیت جدی اش در تئاتر خیابانی است سبکی از نمایش که ارتباط مستقیم تری با مردم دارد و بیشتر بر اجراهای بی واسطه در فضاهای عمومی تمرکز می کند.
بهرام افشاری در چندین دوره از جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان حضور داشته و همین تجربه ها باعث شد تا هم قدرت بیانش در فضاهای باز تقویت شود و هم شناخت عمیق تری از جامعه و مخاطب عام به دست آورد.تجربه های اولیه اش در صحنه های کوچک به تدریج توجه منتقدان و تئاتری های باتجربه را جلب کرد.
هرچند هنوز شهرت زیادی نداشت اما نامش در میان هنرمندان تئاتری دهه ۸۰ شمسی به عنوان یک بازیگر مستعد و جدی مطرح شد. این دوران مرحله ای از زندگی او بود که با سخت کوشی تلاش بی وقفه تمرین های مستمر و پذیرش نقش های متنوع گذشت. افشاری هیچ گاه از نقش های کوچک یا پروژه های کم هزینه ابایی نداشت زیرا باور داشت هر نقش فرصتی برای یادگیری است.
از همان سال های ابتدایی ویژگی های فردی اش از جمله قد بلند (بیش از ۱۹۰ سانتی متر) و چهره خاص باعث تمایز او در صحنه می شد. اما چیزی که فراتر از فیزیک ظاهری به چشم می آمد تمرکز و صداقتی بود که در بازی هایش دیده می شد. او با درک بالا از بدن بیان قوی و کنترل احساسی توانست حتی در نقش های ساده نیز حضوری ماندگار داشته باشد.
در نهایت تمام این تجارب و تمرین ها بهرام افشاری را برای ورود به عرصه حرفه ای آماده کرد. ورودش به تلویزیون و سپس سینما به نوعی ادامه طبیعی همین مسیر پر فراز و نشیب اما پربار بود.
اما مهم ترین ویژگی این مرحله از زندگی او این بود که بازیگری برایش نه یک پرش ناگهانی بلکه یک صعود پله پله و تدریجی بود. راهی که از صحنه های تئاتر دانش آموزی آغاز شد و تا قاب های سینمایی حرفه ای امتداد یافت.
شروع فعالیت هنری بهرام افشاری
اولین حضور حرفه ای بهرام افشاری در صحنهٔ تئاتر در ابتدای دههٔ ۱۳۸۰ (میلادی ۲۰۰۱-۲۰۰۹) بود. او ابتدا با نقش های کوتاه شروع کرد اما با جدیت و تمرین مداوم توانست نقش های بزرگ تر را به دست آورد. یکی از آثار نخستین اش «پروانه ای در باد» بود که در سال ۱۳۸۴ روی صحنه رفت و نقدهای مثبتی را دریافت کرد.
پس از آن در تئاتری به نام «سایه های خاموش» ایفای نقش کرد که در آن توانایی های احساسی و کنشی اش بیشتر نمایان شد.گام بعدی ورود به دنیای تلویزیون بود. اولین تجربه ی او مقابل دوربین سریالی کاملاً تجربی بود که شاید شناخته شده نبود اما پل جدیدی به سمت تلویزیون برای او ساخت.
آن سریال سال ۱۳۸۸ پخش شد و سبب آشنایی بیشتر با کارگردانان تلویزیونی شد. پس از آن دعوت هایی برای حضور در نقش های مکمل در سریال های خانگی و پخش شده از شبکه های ملی آغاز شد.
اولین نقش قابل توجه تلویزیونی او در سریال «آشتی کنان» بود که در سال ۱۳۸۹-۱۳۹۰ روی آنتن رفت. نقش او به قدری مورد پذیرش قرار گرفت که بیش از پیش چشم ها به سمتش دوخته شد. بازی در این سریال مقدمه ای جدی برای ورود به سینما و پروژه های حرفه ای تر بود.
آثار مهم بهرام افشاری
پایتخت
بدون تردید یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین نقش های بهرام افشاری در مجموعه تلویزیونی پایتخت و در قالب شخصیت بهتاش فریبا است. این مجموعه از سال 1392 با فصل دوم آغاز شد و بهرام افشاری در فصل دوم نقش شیر افکن فریبا و از فصل های بعد نقش بهتاش فریبا را بازی کرد.
بهتاش پسر شوخ طبع صریح بومی و گاهی عجیب خانواده فریبا با سبک گفتار زبان بدن و ظاهر خاصی که داشت به سرعت در ذهن مخاطب ماندگار شد. بازی افشاری در این نقش ترکیبی از طنز موقعیت بداهه پردازی و تسلط بر لهجه محلی بود که باعث شد محبوبیت او میان عموم مردم افزایش چشمگیری پیدا کند.
هفتاد سی
هفتاد سی نخستین تجربه بلند سینمایی بهرام افشاری در مقام کارگردان بود. او علاوه بر کارگردانی نقش اصلی به نام برات امینی را نیز بر عهده داشت و در کنار آن طراح قصه فیلم نیز بود. این پروژه که در سال 1402 تولید شد نشان دهنده آغاز رسمی افشاری در حوزه فیلم سازی است.
اهمیت این اثر نه فقط در محتوای داستان بلکه در جسارت او برای ورود به دنیای کارگردانی و آزمودن توانایی های خود در پشت دوربین بود. این فیلم نقطه عطفی برای او به عنوان هنرمندی چندوجهی محسوب می شود.
فسیل
فیلم فسیل به کارگردانی کریم امینی و با بازی درخشان بهرام افشاری در نقش اسی یکی از پرفروش ترین و پرحاشیه ترین فیلم های چند سال اخیر سینمای ایران بود. این فیلم کمدی با نگاهی انتقادی و شوخ طبعانه به موضوعات اجتماعی و سیاسی دهه های گذشته مخاطبان زیادی را جذب کرد.
شخصیت اسماعیل عمویی یا اسی با بازی اغراق شده اما باورپذیر بهرام افشاری توانست توجه ها را به خود جلب کند. نوع گفتار استفاده از زبان بدن و کاراکترسازی خاص این نقش به نوعی ادامه ای از سبک کمدی شخصی افشاری در تلویزیون بود اما با چاشنی بزرگسالانه تر.
لانتوری
لانتوری به کارگردانی رضا درمیشیان یکی از فیلم های اجتماعی مهم دهه ۱۳۹۰ محسوب می شود. بهرام افشاری در این فیلم نقش بهرام یکی از اعضای گروه لانتوری را بازی کرد. حضور او در این فیلم هرچند کوتاه اما بسیار تاثیرگذار بود.
این فیلم به معضل اسیدپاشی خشونت در جامعه و تناقض های اخلاقی پرداخت و افشاری توانست در کنار بازیگران مطرحی چون نوید محمدزاده شخصیت خود را با عمق روانی بالا ایفا کند. لانتوری به عنوان یک تجربه جدی و متفاوت در کارنامه او نشان داد که افشاری فقط در حوزه کمدی موفق نیست بلکه در ژانرهای اجتماعی و جدی نیز توانایی چشمگیری دارد.
کارگر ساده نیازمندیم
در فیلم کارگر ساده نیازمندیم ساخته منوچهر هادی بهرام افشاری نقش قدم را ایفا کرد جوانی ساده و صادق که درگیر مسائل و بحران های اجتماعی و اقتصادی می شود.
این فیلم در ژانر درام اجتماعی بود و برای اولین بار افشاری در یک نقش کاملاً جدی و با رگه های دراماتیک سنگین ظاهر شد. بازی طبیعی و پرحس او باعث شد مورد توجه منتقدان قرار گیرد و این نقش به عنوان یکی از نقاط عطف کارنامه او در ورود به سینمای جدی به شمار می رود.
چشم و گوش بسته
چشم و گوش بسته به کارگردانی فرزاد مؤتمن یکی از آثار طنز و پرطرفدار سال ۱۳۹۷ بود که در آن بهرام افشاری در کنار امین حیایی به ایفای نقش پرداخت.
افشاری در این فیلم نقش مردی ناشنوا را بازی می کند که به طور اتفاقی درگیر یک ماجرای جنایی می شود. ایفای چنین نقشی با ویژگی های خاص فیزیکی و گفتاری نیاز به مهارت زیادی داشت و افشاری توانست آن را با موفقیت به تصویر بکشد. این فیلم توانایی او در ایفای نقش های غیرمعمول طنزآلود را تثبیت کرد.
رحمان 1400
رحمان 1400 ساخته منوچهر هادی با حضور محمدرضا گلزار مهران مدیری و بهرام افشاری در نقش انوش از دیگر فیلم های کمدی موفق در گیشه بود. نقش افشاری به عنوان دستیار ساده دل و البته کمی احمق کاراکتر اصلی (با بازی مهران مدیری) لحظات کمیک بسیاری را خلق کرد.
شخصیت انوش با تیپ خاص حرکات اغراق آمیز و دیالوگ های بامزه از نقاط قوت فیلم بود و باز هم محبوبیت عمومی او را در ژانر کمدی تقویت کرد.
صحنه زنی
صحنه زنی به کارگردانی علیرضا صمدی فیلمی اجتماعی و تلخ با محوریت بزهکاری و سوءاستفاده از کودکان خیابانی بود. بهرام افشاری در این فیلم نقش اسد یک خلافکار سرد و بی رحم را ایفا کرد نقشی کاملاً متفاوت با چهره طنزی که از او در ذهن مخاطب مانده بود.
این فیلم و این نقش برای افشاری فرصتی بود تا طیف وسیع تری از توانایی های بازیگری اش را به نمایش بگذارد. بازی در چنین نقش های خاکستری و تلخ نقطه عطفی برای تثبیت او به عنوان یک بازیگر چندوجهی به شمار می رود.
نیوکمپ
در پروژه نمایش خانگی نیوکمپ که به کارگردانی منوچهر هادی ساخته شد بهرام افشاری در مقام طراح فیلمنامه ظاهر شد. این اولین تجربه جدی او در حوزه نگارش و ساختاردهی قصه در مدیوم شبکه نمایش خانگی بود.
این پروژه نه فقط به عنوان یک اثر هنری بلکه به عنوان نقطه شروعی برای ورود افشاری به پشت صحنه و مشارکت در تولید اهمیت دارد. نیوکمپ نشان داد که او به دنبال گسترش افق های هنری اش در زمینه های مختلف است و صرفاً به بازیگری بسنده نمی کند.
راز بقا
راز بقا ساخته سعید آقاخانی یکی از سریال های پرمخاطب شبکه نمایش خانگی بود که با زبان طنز به موضوعات اجتماعی و سیاسی روز پرداخت.
بهرام افشاری در این سریال نقش رحیم تیمسار را ایفا کرد که یکی از کاراکترهای جذاب و بامزه آن محسوب می شد. بازی روان طراحی دقیق شخصیت و هماهنگی خوب او با سایر بازیگران باعث شد تا افشاری در عرصه نمایش خانگی نیز حضوری موفق داشته باشد.
جوایز و افتخارات بهرام افشاری
نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد – جشن منتقدان برای فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» (۱۳۹۶)
در سال 1396 بهرام افشاری برای بازی در فیلم سینمایی کارگر ساده نیازمندیم به کارگردانی منوچهر هادی نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از یازدهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران شد.
این فیلم با مضمون اجتماعی و روایت زندگی قشر کارگر بستری مناسب برای بروز توانایی های افشاری فراهم کرد. بازی تأثیرگذار او در نقش قدم شخصیتی پرتنش و پیچیده از سوی منتقدان مورد توجه قرار گرفت و این نامزدی نقطه عطفی در تثبیت او به عنوان یک بازیگر توانا بود.
نامزدی بهترین بازیگر مرد – جشنواره فیلم شهر برای فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» (۱۳۹۶)
در همان سال افشاری برای بازی در همان فیلم در ششمین جشنواره بین المللی فیلم شهر نیز نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد شد. این نامزدی پشت سر هم از دو جشن معتبر نشان داد که بازی او در «کارگر ساده نیازمندیم» نه تنها در قالب مکمل بلکه در نقش محوری نیز قدرت دراماتیک بالایی داشته است.
داوران این جشنواره با در نظر گرفتن موضوعات اجتماعی و شهری اهمیت بیشتری به روایت شخصیت هایی با دغدغه های طبقاتی می دادند که حضور افشاری را در این بستر برجسته تر کرد.
نامزدی بهترین بازیگر مرد کمدی – جشن حافظ برای سریال «علی البدل» (۱۳۹۶)
در هفدهمین جشن حافظ بهرام افشاری به خاطر بازی اش در سریال علی البدل نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی شد. این سریال طنزآمیز با فضایی فانتزی و تمثیلی محملی برای نشان دادن ظرفیت های کمدی افشاری شد.
نقش هرمز که تلفیقی از بلاهت و هوش موقعیتی بود فرصتی عالی برای اجرای طنز موقعیت و بداهه پردازی های زبانی فراهم می کرد. نامزدی او در این جشن مهر تأییدی بود بر ورود موفقش به عرصه تلویزیون طنز.
برنده تندیس بهترین بازیگر مرد کمدی – جشن حافظ برای «پایتخت ۵» (۱۳۹۷)
در سال 1397 بهرام افشاری موفق شد برای بازی در سری پنجم مجموعه پایتخت جایزه تندیس بهترین بازیگر مرد کمدی را از هجدهمین جشن حافظ دریافت کند. این اولین جایزه رسمی او از یک جشن معتبر سینمایی بود. شخصیت بهتاش فریبا در پایتخت با لهجه شیرین و رفتار خاصش به سرعت در دل مردم جا باز کرد و یکی از شخصیت های ماندگار تلویزیون شد. دریافت این تندیس نقطه عطف مهمی در شناخته شدن چهره او به عنوان بازیگری محبوب و مردمی بود.
نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد – جشن سینمای ایران برای فیلم «لانتوری» (۱۳۹۷)
فیلم جنجالی لانتوری به کارگردانی رضا درمیشیان یکی از آثار اجتماعی تلخ و تأثیرگذار سینمای ایران در دهه ۱۳۹۰ بود. افشاری که در این فیلم نقش مکمل را ایفا کرده بود در نوزدهمین دوره جشن بزرگ سینمای ایران نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
هرچند نقش او کوتاه بود اما حضورش در چنین اثری با روایتی صریح و واقع گرایانه نشان دهنده قدرت بازیگری در ژانرهای غیرکمدی نیز بود. این نامزدی اعتبار بیشتری به طیف بازی های او در سینما بخشید.
برنده بهترین بازیگر مرد – جشن حافظ برای فیلم «فسیل» (۱۴۰۲)
در بیست و سومین دوره جشن حافظ بهرام افشاری برای بازی در فیلم پرفروش و پرطرفدار فسیل به کارگردانی کریم امینی موفق شد جایزه بهترین بازیگر مرد را کسب کند. نقش اسماعیل عمویی (اسی) یکی از متفاوت ترین و بامزه ترین شخصیت های کمدی دهه اخیر بود.
افشاری در این فیلم توانست با اجرای بدنی قوی چهره پردازی متناسب و زمان بندی کمدی دقیق تماشاگران را میخکوب کند. این جایزه هم زمان با موفقیت تجاری فیلم نقطه اوجی برای کارنامه بازیگری اش بود و او را به عنوان یکی از ستارگان بی چون وچرای سینمای ایران در ژانر کمدی تثبیت کرد.
سبک بازیگری بهرام افشاری
سبک بازیگری بهرام افشاری ترکیبی از اصالت تئاتری و انعطاف ذهنی ویژه است.درون گرایی کنترل شده او خیلی درون گرا نیست اما نقش هایش اغلب شخصیت های درگیر درونیات هستند. از همین رو بازی هایش همراه با تأمل و احساس واقعی دیده می شود.
بیان ساده و طبیعی برای او شعار «ساده بازی کن تا واقعی دیده شوی» برگرفته از تجربه های شخصی اش است همیشه تلاش کرده نوای گفتار حرکات و تن صدا نزدیک به مخاطب باشد.شناخت نقش و شخصیت پردازی دقیق قبل از هر نقشی ساختار روان شناسانهٔ شخصیت را بررسی می کند.
حتی با مشاورین روانشناسی مشورت کرده تا نقشش باورپذیر باشد.انعطاف در ژانرهای مختلف از طنز گرفته تا درام و داستان های اجتماعی او نشان داده برای تجربه آمادگی دارد و از قالب های مختلف لذت می برد.
تمرین و ورود به زندگی نقش برخی نقش هایش نیاز به تحقیق مادرانه داشته اند. برای مثال در «رد پای سیگار» با بیماران و روان پزشکان واقعی گفتگو کرده است. در کل سبک او را می توان تلفیقی از تئاتر جدی و سینمای اجتماعی دانست.
فعالیت های اجتماعی و فرهنگی بهرام افشاری
با توجه به شخصیت هنری اش بهرام افشاری در چند گردهمایی فرهنگی نیز حضور یافته. همایش آموزش تئاتر در مدارس مناطق محروم (۱۴۰۱)مدرسه ای برگزار کرد تا دانش آموزان امکان تجربه بازیگری و نویسندگی نمایش نامه را داشته باشند.
کمپین حمایت از محیط زیست (۱۴۰۲)در یک وویس اوور آنلاین برای تبلیغ طرح کاهش مصرف پلاستیک شرکت کرد و مخاطبانش را به تغییر رفتار دعوت نمود.
همکاری با انجمن معلولین دیدارینمایش خیابانی برای آگاهی درباره حقوق معلولان اجرا کرده و بخشی از درآمد آن را اهدا نمود. این فعالیت ها نشان دهنده تعهد او به مسئولیت اجتماعی و استفاده از وجهه هنری اش در راستای اثرگذاری بیشتر بر جامعه است.
زندگی شخصی بهرام افشاری
در بخش خصوصی بهرام فردی بسیار کم حرف است اما نزدیکانش او را فردی گرم خوش قلب و متعهد معرفی می کنند.خانواده دوست بر اساس مصاحبه های متعدد رابطه اش با والدین و خواهر یا برادرش نزدیک و صمیمانه است. سفرهای نوروزی و تعطیلات جمعی را ارزشمند می داند.
علاقه مند به سفر و طبیعت در شبکه های اجتماعی گه گاه بدون اشاره به زندگی روزمره تصاویری از کوه پیمایی جنگل گردی یا حضور در طبیعت منتشر می کند. طبیعت را آرامش بخش اصلی زندگی اش معرفی کرده است.شخص مؤثر در امور خیریه در چند پروژه بازسازی مدرسه حمایت از کودکان نیازمند و کمپین های بزرگداشت حقوق زنان مشارکت داشته است.
اغلب بی سر و صدا و بدون سروصدا.پیگیر هنرهای دیگر او به موسیقی و عکاسی علاقه مند است. حتی در اوقات فراغت دوربین همراه دارد و عکس های سیاه سفید از معماری شهری ثبت می کند.
سبک زندگی ساده اما هنری برخلاف برخی ستاره ها زندگی مجلل ندارد ترجیح می دهد روی پروژه های مستقل و صحنه تئاتر وقت بگذارد و در خانه با کتاب ها و فیلم های کلاسیک سرگرم شود.بهرام افشاری یک نمونه کم مانند از بازیگر جوان است که توانسته با قدم های حساب شده از تئاتر به قاب تلویزیون و پرده سینما راه یابد.
لحن بازی او ترکیبی از درونیات ملموس و بیانی آرام اما تاثیرگذار است. کارنامه اش با وجود جوانی شامل آثار قابل توجهی است از «پروانه ای در باد» تا «رد پای سیگار».
جوایزش نشان دهنده شایستگی اوست و سبک زندگی اش تصویری انسانی از یک هنرمند متعهد را به مخاطب عرضه می کند. در آینده به نظر می رسد بهرام همچنان با دقت انتخاب پروژه کند و در تئاتر سینما یا تلویزیون به تجربه های نو و تعمق آمیز ادامه دهد.
تگ های این مقاله:
بهرام افشاری

تاریخ تولد | 6 خرداد 1366 |
---|---|
پیشه | بازیگر، کارگردان، نویسنده |
محل تولد | همدان، ایران |
ساکن | تهران، ایران |
ملیت | ایرانی |
سال های فعالیت | از سال 1389 تا کنون |
اطلاعات مقاله
جدیدترین مقالات
جدیدترین بیوگرافی
جدیدترین موزیکها
جدیدترین فیلم و سریال
نظرات کاربران
هنوز نظری ثبت نشده است.