جزایر مارشال (the marshall islands) در منطقه میکرونزی در بخش غربی اقیانوس آرام واقع شده اند. این کشور از ۲۹ آب سنگ مرجانی بزرگ و بیش از ۱۲۰۰ جزیره کوچک تشکیل شده است. مجموع مساحت خشکی های کشور تنها حدود ۱۸۱ کیلومتر مربع است اما منطقهٔ اقتصادی انحصاری آن بالغ بر ۲ میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد.

آب وهوای این کشور گرمسیری مرطوب و یکنواخت است با دمای متوسط سالانه حدود ۲۷ درجه سانتی گراد. بارش باران در طول سال زیاد است به ویژه در مناطق جنوبی که بیشتر تحت تأثیر بادهای موسمی قرار دارند.

نگاهی به ساختار سیاسی و نوع حکومت کشور جزایر مارشال با توجه به ارتباط ویژه با ایالات متحده آمریکا

جزایر مارشال دارای نظام سیاسی جمهوری و دموکراتیک است. این کشور از سال ۱۹۸۶ تحت پیمان “همکاری آزاد” (Compact of Free Association) با ایالات متحده آمریکا قرار دارد به این معنا که ایالات متحده از لحاظ نظامی از این کشور دفاع می کند و در عوض مجاز به استفاده نظامی از بخشی از خاک آن است.

رئیس جمهور توسط مجلس ملی انتخاب می شود و وظیفه رهبری کشور را بر عهده دارد. مجلس دارای ۳۳ عضو منتخب است که دورهٔ خدمت آن ها چهار ساله است. سیستم حقوقی جزایر مارشال از ترکیبی از قوانین عرفی محلی حقوق انگلوساکسون و مفاد پیمان همکاری با آمریکا تشکیل شده است.

جمعیت زبان رسمی و تنوع فرهنگی در جزایر مارشال که ریشه در سنت های باستانی اقیانوس آرام دارند

بر اساس برآوردهای اخیر جمعیت جزایر مارشال حدود ۴۲,۰۰۰ نفر است. بیشتر مردم در دو منطقهٔ اصلی یعنی آب سنگ های مرجانی ماجورو (پایتخت) و اِب ئی واقع شده اند. تراکم جمعیت در برخی مناطق بسیار بالا بوده و کمبود زمین یکی از چالش های اجتماعی به شمار می رود.

زبان های رسمی این کشور شامل زبان مارشالی و زبان انگلیسی هستند. مارشالی یک زبان آسترونزیایی است که دو گویش اصلی دارد راالیک و راتاک. با وجود ورود فرهنگ های خارجی مردم مارشال هنوز پیوند محکمی با سنت های دریایی خاندانی و اجتماعی خود دارند.

تاریخچه جزایر مارشال از دوران استعمار اسپانیا و آلمان تا قیمومیت آمریکا و استقلال در قرن بیستم

تاریخ جزایر مارشال آمیخته با دوره های استعمار و تحولات ژئوپلیتیکی فراوان است. نخستین اروپاییانی که به این منطقه رسیدند دریانوردان اسپانیایی در قرن شانزدهم بودند. در قرن نوزدهم آلمان کنترل جزایر را به دست گرفت. پس از شکست آلمان در جنگ جهانی اول ژاپن از سوی جامعه ملل قیمومیت این جزایر را در اختیار گرفت.

در جریان جنگ جهانی دوم آمریکا کنترل جزایر را به دست گرفت و پس از آن سازمان ملل قیمومیت رسمی را به آمریکا واگذار کرد. جزایر مارشال نهایتاً در سال ۱۹۷۹ دولت خودگردان تشکیل دادند و در سال ۱۹۸۶ به طور رسمی استقلال یافتند البته با حفظ پیوندهای دفاعی اقتصادی و سیاسی با ایالات متحده.

آزمایش های هسته ای آمریکا در جزایر مارشال و اثرات پایدار آن بر سلامت و محیط زیست منطقه

یکی از جنجالی ترین بخش های تاریخ جزایر مارشال مربوط به آزمایش های هسته ای آمریکاست. در فاصله سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ ایالات متحده بیش از ۶۵ آزمایش هسته ای در منطقه انجام داد به ویژه در آب سنگ بیکینی و انیوتاک.

آثار این آزمایش ها هنوز هم بر زندگی مردم مارشال سایه انداخته است. بسیاری از ساکنان این مناطق مجبور به ترک خانه های خود شدند و برخی از جزایر هنوز آلوده به مواد رادیواکتیو هستند. مسائل مربوط به سلامت عمومی افزایش بیماری های خاص و پیامدهای روانی همچنان در میان نسل های بعدی مشاهده می شود.

روابط بین المللی و نقش جزایر مارشال در سیاست های اقلیمی اقیانوسی و مبارزه با تغییرات آب وهوایی

جزایر مارشال در کنار کشورهایی چون مالدیو تووالو و فیجی یکی از کشورهای پیشرو در زمینه آگاهی بخشی نسبت به تغییرات اقلیمی است. به دلیل ارتفاع کم (اغلب کمتر از ۲ متر از سطح دریا) این کشور به شدت در معرض خطر بالا آمدن آب دریاها قرار دارد.

دولت مارشال به طور فعال در مذاکرات بین المللی شرکت می کند و نقشی مؤثر در کنوانسیون های محیط زیستی و اقلیمی ایفا کرده است. همچنین این کشور نخستین کشوری بود که توافق نامه اقلیمی پاریس را به صورت رسمی تصویب کرد.

ساختار اقتصادی کشور جزایر مارشال و وابستگی آن به کمک های خارجی و ماهیگیری در آب های اقیانوسی

اقتصاد جزایر مارشال تا حد زیادی به کمک های مالی از سوی آمریکا و سازمان های بین المللی وابسته است. طبق پیمان همکاری آزاد هر ساله بودجه قابل توجهی از سوی ایالات متحده به این کشور اختصاص می یابد.

مهم ترین فعالیت های اقتصادی شامل ماهیگیری فرآوری ماهی کشاورزی محدود (نخل نارگیل و محصولات استوایی) و خدمات دولتی است. با وجود تلاش ها برای تنوع بخشی هنوز توسعه اقتصادی با موانع زیادی از جمله کمبود منابع طبیعی و بُعد مسافت مواجه است.

سیستم آموزشی دانشگاه ها و تلاش برای ارتقاء سطح سواد و آموزش عمومی در جزایر مارشال

آموزش در جزایر مارشال رایگان و اجباری است. سیستم آموزشی شامل سه سطح ابتدایی متوسطه و آموزش عالی است. زبان آموزش عمدتاً انگلیسی است و دولت تلاش می کند تا کیفیت آموزش را بهبود بخشد و نرخ ترک تحصیل را کاهش دهد.

دانشگاه های معتبر مانند “دانشگاه اقیانوس آرام” (University of the South Pacific) و “کالج جزایر مارشال” (College of the Marshall Islands) در کشور فعالیت دارند. همچنین برخی دانشجویان برای ادامه تحصیل به ایالات متحده استرالیا یا نیوزیلند مهاجرت می کنند.

خدمات بهداشتی و وضعیت سلامت عمومی در جزایر مارشال با تأکید بر بیماری های مزمن و کمبود امکانات

دسترسی به خدمات بهداشتی در ماجورو و اِب ئی نسبتاً مناسب است اما در سایر جزایر به دلیل پراکندگی جغرافیایی و کمبود منابع خدمات درمانی محدود هستند. بیمارستان اصلی در ماجورو قرار دارد و چندین درمانگاه روستایی نیز فعال اند.

بیماری های شایعی مانند دیابت فشار خون بالا و چاقی به دلیل تغییر سبک زندگی تغذیه ناسالم و کاهش فعالیت بدنی افزایش یافته اند. همچنین مشکلات ناشی از آلودگی هسته ای همچنان سلامت عمومی برخی مناطق را تهدید می کند.

جاذبه های گردشگری طبیعی و فرهنگی در جزایر مارشال که مورد توجه گردشگران ماجراجو قرار گرفته اند

جزایر مارشال با آب های شفاف آب سنگ های مرجانی بی نظیر و فرهنگ بومی غنی مقصدی منحصربه فرد برای گردشگران ماجراجو محسوب می شود. غواصی در آب های بیکینی برای مشاهده لاشه های کشتی های جنگ جهانی دوم یکی از جاذبه های اصلی است.

گردشگری فرهنگی بازدید از روستاهای سنتی رقص های محلی و صنایع دستی مانند حصیربافی و کنده کاری چوب تجربه ای منحصربه فرد را برای مسافران فراهم می کند. با این حال زیرساخت های گردشگری هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند.

آینده جزایر مارشال در سایه چالش های اقلیمی مهاجرت و تلاش برای خودکفایی اقتصادی

یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی جزایر مارشال تغییرات اقلیمی و خطر نابودی فیزیکی برخی از جزایر است. دولت این کشور در حال تدوین استراتژی های مهاجرت اقلیمی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و افزایش تاب آوری زیست محیطی است.

همچنین با رشد فناوری آموزش آنلاین و پروژه های سرمایه گذاری کوچک تلاش هایی برای کاهش وابستگی به کمک های خارجی و حرکت به سوی خودکفایی اقتصادی در جریان است. آینده این کشور وابسته به تداوم همکاری های بین المللی و تقویت هویت ملی خواهد بود.