ویتنام

کشور ویتنام (Vietnam) کشوری در جنوب شرقی آسیا است که در سال های اخیر به دلیل رشد اقتصادی چشمگیر زیبایی های طبیعی فرهنگ غنی و گذشته ای پرحادثه توجه جهانی را به خود جلب کرده است. پایتخت ویتنام شهر هانوی است در حالی که هوشی مین سیتی (سایگون سابق) بزرگ ترین شهر این کشور به شمار می آید.

ویتنام با جمعیتی بالغ بر 101 میلیون نفر (طبق آمار سال 2025) سیزدهمین کشور پرجمعیت جهان است. با سواحل طولانی در امتداد دریای چین جنوبی این کشور همواره در طول تاریخ محل تقابل فرهنگ ها اقتصادها و حتی جنگ ها بوده است.

ویتنام کجاست و چه کشورهایی همسایه آن هستند؟

ویتنام در شبه جزیره هند و چین قرار گرفته و با کشورهای زیر هم مرز است

• چین از شمال

• لائوس از شمال غربی

• کامبوج از جنوب غربی

• دریای چین جنوبی از شرق و جنوب

طول مرزهای زمینی این کشور حدود ۴۶۰۰ کیلومتر است و خط ساحلی آن بیش از ۳۲۰۰ کیلومتر امتداد دارد. موقعیت جغرافیایی ویتنام آن را به نقطه ای کلیدی برای تجارت دریایی و زمینی در جنوب شرقی آسیا تبدیل کرده است.

جمعیت و تنوع قومی در ویتنام

ویتنام کشوری با تنوع قومی بالا است. بیش از ۸۵٪ جمعیت را قوم «کینه» (Kinh) یا ویتنامی ها تشکیل می دهند. دیگر اقلیت های قومی شامل هوامونگ ها چام ها خمرها و تای ها هستند که در مناطق کوهستانی شمال و غرب کشور زندگی می کنند.

زبان رسمی کشور ویتنامی است که با الفبای لاتین نوشته می شود. این زبان گرچه از نظر ساختاری با زبان های چینی و تای تفاوت دارد اما بسیاری از واژگان آن ریشه چینی دارند. زبان انگلیسی در مدارس و محیط های تجاری آموزش داده می شود و محبوبیت آن رو به افزایش است.

مذهب در ویتنام؛ آمیزه ای از آیین ها

ویتنام کشوری سکولار با تنوع مذهبی بالا است. در این کشور

• حدود ۱۵٪ از مردم به بودیسم باور دارند

• کمتر از ۸٪ پیرو آیین کنفوسیوس و تائوئیسم هستند

• مسیحیت (کاتولیک و پروتستان) حدود ۷٪ جمعیت را تشکیل می دهد

• مسلمانان هندوها و پیروان آیین های بومی مانند کائودائو اقلیت کوچکی دارند

با وجود این تنوع اغلب مردم ویتنام رویکردی ترکیبی و عرفانی به باورهای دینی دارند.

تاریخ کشور ویتنام

دوران باستان تا استعمار فرانسوی

قدمت تمدن در ویتنام به بیش از ۴۰۰۰ سال می رسد. سلسله های باستانی مانند «هونگ بانگ» و «لی» از نخستین حکومت های بومی بودند. در قرون میانه ویتنام بارها تحت حمله امپراتوری های چین قرار گرفت و چند قرن تحت سلطه آن ها بود تا اینکه در قرن ۱۰ میلادی استقلال خود را بازیافت.

در قرن ۱۹ میلادی فرانسه ویتنام را به عنوان بخشی از «هندوچین فرانسه» به مستعمرات خود اضافه کرد و این استعمار تا اواسط قرن ۲۰ ادامه یافت.

جنگ ویتنام و وحدت کشور

در پی جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن جنبش استقلال طلبی به رهبری «هو شی مین» قدرت گرفت. در سال ۱۹۵۴ پس از شکست فرانسه در نبرد دین بی ین فو ویتنام به دو بخش شمالی (کمونیستی) و جنوبی (وابسته به آمریکا) تقسیم شد.

از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ جنگ ویتنام یکی از بزرگ ترین و خونین ترین جنگ های قرن بیستم بود. این جنگ با پیروزی کمونیست ها و اتحاد دوباره شمال و جنوب در سال ۱۹۷۶ پایان یافت.

نظام سیاسی ویتنام چگونه است؟

ویتنام دارای نظام جمهوری سوسیالیستی تک حزبی است. حزب کمونیست ویتنام قدرت را در دست دارد و رئیس جمهور در رأس کشور قرار دارد در حالی که نخست وزیر مسئول قوه اجرایی است. مجلس ملی (National Assembly) تنها نهاد قانون گذاری کشور است که اعضای آن با رأی مردم انتخاب می شوند اما نامزدها عمدتاً از اعضای حزب هستند.

رهبر فعلی حزب کمونیست «نگوین فو ترونگ» و رئیس جمهور کنونی «وو وان تھوئنگ» است (تا سال ۲۰۲۴).

اقتصاد ویتنام؛ رشد سریع در قرن ۲۱

ویتنام از اواخر دهه ۸۰ میلادی با اجرای اصلاحات اقتصادی موسوم به «Đổi Mới» از یک اقتصاد بسته و دولتی به سمت اقتصاد بازار حرکت کرد. در نتیجه این کشور در دو دهه اخیر یکی از سریع ترین نرخ های رشد اقتصادی جهان را تجربه کرده است.

در سال ۲۰۲۳ تولید ناخالص داخلی ویتنام حدود ۴۱۰ میلیارد دلار بود و رشد اقتصادی آن بیش از ۵٪ اعلام شد.

مهم ترین بخش های اقتصادی ویتنام شامل

• صادرات محصولات الکترونیکی و تلفن همراه (مثل سامسونگ)

• نساجی و پوشاک

• ماهی گیری و محصولات دریایی

• گردشگری و خدمات

• کشاورزی (برنج قهوه فلفل بادام زمینی)

ویتنام همچنین یکی از بزرگ ترین صادرکنندگان برنج و قهوه در جهان است.

روابط خارجی ویتنام

ویتنام روابط نزدیکی با کشورهای آسیایی به ویژه چین ژاپن کره جنوبی هند و کشورهای عضو آسه آن دارد. همچنین طی سال های اخیر همکاری های تجاری و سیاسی با ایالات متحده اتحادیه اروپا و روسیه افزایش یافته است.

این کشور عضو سازمان های بین المللی مانند WTO آسه آن APEC و پیمان RCEP است.

گردشگری در ویتنام؛ از خلیج هالونگ تا سواحل دانانگ

ویتنام به لطف طبیعت متنوع و فرهنگ غنی اش مقصدی محبوب برای گردشگران جهانی است. برخی از مقاصد گردشگری معروف این کشور

خلیج هالونگ (Halong Bay)

در شمال ویتنام قرار دارد و به خاطر صخره های آهکی در دل آب های سبز مشهور است. این منطقه در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

هوی آن (Hoi An)

شهر تاریخی با معماری چینی ژاپنی و اروپایی. شب های هوی آن با فانوس های رنگارنگ و بازارهای محلی بسیار دیدنی است.

شهر ساحلی ناترانگ و دانانگ

دارای سواحل گرمسیری ورزش های آبی و اقامتگاه های لوکس.

سایگون (هوشی مین سیتی)

مرکز تجاری کشور با ساختمان های مدرن بازارهای سنتی رستوران ها و موزه های جنگ و انقلاب.

غذاهای سنتی ویتنام

غذاهای ویتنامی با ترکیب طعم های تازه عطر گیاهان محلی و سبکی سالم مورد علاقه بسیاری از گردشگران است. معروف ترین غذاهای ویتنامی

• فُو (Phở) نوعی سوپ نودل با گوشت گاو یا مرغ

• بان می (Bánh Mì) ساندویچ سنتی با نان باگت گوشت سبزیجات و سس مخصوص

• گویان کون (Gỏi Cuốn) رول های برنجی با میگو سبزیجات و سس بادام زمینی

غذاهای خیابانی ویتنام نیز به دلیل قیمت مناسب و طعم های متنوع طرفداران زیادی دارند.

آموزش در ویتنام

ویتنام در حوزه آموزش دستاوردهای چشم گیری داشته است. نرخ سوادآموزی در این کشور بالاتر از ۹۵٪ است و نظام آموزشی آن در میان کشورهای در حال توسعه بسیار موفق تلقی می شود. دانشگاه های مطرحی چون دانشگاه ملی هانوی و دانشگاه فناوری هوشی مین سیتی از مراکز علمی معتبر منطقه هستند.

سیستم حمل ونقل و زیرساخت ها

ویتنام دارای شبکه ای گسترده از راه ها خطوط ریلی و فرودگاه هاست. موتورسیلکت رایج ترین وسیله نقلیه در شهرهای بزرگ است اما سیستم حمل ونقل عمومی نیز در حال توسعه است.

فرودگاه بین المللی «تان سون نهات» در هوشی مین سیتی و «نوی بای» در هانوی اصلی ترین دروازه های هوایی کشور هستند.

آب وهوا و بهترین زمان سفر

ویتنام دارای اقلیم موسمی است و به دو فصل اصلی تقسیم می شود

• فصل خشک (نوامبر تا آوریل)

• فصل بارانی (مه تا اکتبر)

در شمال کشور زمستان ها خنک تر هستند در حالی که جنوب و مرکز کشور گرمسیری باقی می ماند. بهترین زمان برای سفر به ویتنام از نوامبر تا فوریه است.

فرهنگ و هنر در ویتنام

فرهنگ ویتنام تلفیقی از سنت های آسیای شرقی باورهای بومی و تأثیرات فرانسوی است. هنرهایی مانند نقاشی لاکی تئاتر عروسکی آبی موسیقی سنتی صنایع دستی و لباس های محلی مانند «آئو دای» (Ao Dai) از نشانه های هویت فرهنگی این کشورند.

فستیوال ها مانند جشن تت (سال نو قمری) با رقص اژدها آتش بازی و دید و بازدید نقش مهمی در زندگی اجتماعی مردم دارند.

فناوری و اقتصاد دیجیتال

ویتنام در حوزه فناوری اطلاعات و استارتاپ ها رشد چشم گیری داشته است. شهرهایی مانند هوشی مین و هانوی به مراکز مهم فناوری در منطقه تبدیل شده اند. دولت ویتنام سرمایه گذاری گسترده ای در توسعه اقتصاد دیجیتال خدمات اینترنتی آموزش هوش مصنوعی و تجارت الکترونیک انجام داده است.

نتیجه گیری؛ چرا ویتنام کشوری آینده دار است؟

ویتنام نمونه ای از تلفیق سنت و نوگرایی در جنوب شرقی آسیا است. این کشور با نیروی انسانی جوان اقتصاد رو به رشد فرهنگ غنی و منابع طبیعی پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یکی از قدرت های منطقه ای دارد. چه برای سفر چه برای سرمایه گذاری و حتی تحصیل ویتنام مقصدی با فرصت های گسترده است.