آدری هپبورن (Audrey Hepburn) یکی از نمادهای ماندگار در تاریخ سینمای کلاسیک هالیوود و یکی از تأثیرگذارترین زنان قرن بیستم است. او نه تنها با بازی های دلنشین و چهره ای متمایز شناخته می شود بلکه به عنوان فعال حقوق کودکان و سفیر یونیسف تأثیر عمیقی بر انسان دوستی در عرصه بین المللی گذاشت. آدری هپبورن ترکیبی نادر از استعداد زیبایی وقار و فداکاری بود شخصیتی که با گذر زمان نه تنها فراموش نشد بلکه همچنان الهام بخش میلیون ها نفر در سراسر جهان است.
زندگی نامه آدری هپبورن
آدری کاتلین راستن در تاریخ May 4, 1929 در شهر ایکسلس در کشور
بلژیک متولد شد. پدرش انگلیسی و مادرش هلندی بود. کودکی آدری با تحولات سیاسی اروپا هم زمان شد و سال های ابتدایی نوجوانی او تحت سایه جنگ جهانی دوم در کشور هلند گذشت. فقر سوءتغذیه و شرایط دشوار جنگ تأثیر عمیقی بر روحیه او گذاشت تجربه ای که بعدها نقش مهمی در فعالیت های انسان دوستانه اش داشت.
آدری هپبورن چگونه وارد دنیای هنر شد؟
پس از پایان جنگ آدری به آموزش رقص باله در آمستردام و بعد در لندن پرداخت. او ابتدا قصد داشت بالرین حرفه ای شود اما سوءتغذیه دوران جنگ باعث شد نتواند از نظر فیزیکی به سطح حرفه ای برسد. این اتفاق مسیر او را به سمت دنیای بازیگری و مدلینگ سوق داد.
نخستین نقش های کوچک خود را در فیلم های بریتانیایی بازی کرد اما چهره خاص و حضور صحنه ای متفاوتش خیلی زود توجه تهیه کنندگان آمریکایی را جلب کرد.
درخشش در «تعطیلات رمی» آغاز دوران طلایی
سال 1953 آدری هپبورن با بازی در فیلم Roman Holiday در کنار گرگوری پک به شهرت جهانی رسید. نقش شاهزاده خانم آن دختری سلطنتی که برای کشف دنیای واقعی از کاخ فرار می کند با لطافت و درخشش آدری به گونه ای اجرا شد که قلب مخاطبان را تسخیر کرد.
او برای این نقش برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و در کنار آن BAFTA و گلدن گلوب را نیز به خانه برد. هپبورن به سرعت تبدیل به یکی از چهره های محبوب و پرطرفدار هالیوود شد.
آدری هپبورن و نقش های ماندگار در سینمای کلاسیک
در دهه های 1950 و 1960 آدری هپبورن در فیلم هایی بازی کرد که امروزه جزو آثار کلاسیک و شاهکارهای سینما به شمار می آیند. از جمله این آثار می توان به موارد زیر اشاره کرد
Sabrina (1954)
در این فیلم به کارگردانی بیلی وایلدر هپبورن در کنار همفری بوگارت بازی کرد. طراحی لباس توسط هوبرت دی جیوانشی آغاز رابطه طولانی مد آدری با این طراح افسانه ای بود.
Funny Face (1957)
ترکیب موسیقی مد پاریس و بازی با فرد آستر این فیلم را به یکی از آثار جذاب و پرزرق وبرق تبدیل کرد که همچنان در فرهنگ مد و سینما مورد ارجاع قرار می گیرد.
Breakfast at Tiffany’s (1961)
نقش هالی گلایتلی در این فیلم نمادین آدری را به آیکونی جهانی بدل کرد. لباس مشکی معروف طراحی شده توسط جیوانشی یکی از ماندگارترین تصاویر تاریخ سینماست. شخصیت او در این فیلم ظاهراً سبک سر و بی خیال است اما در عمق لطیف و تنها.
My Fair Lady (1964)
در این اقتباس موزیکال از نمایش نامه جورج برنارد شاو آدری نقش دختر گل فروشی ای را بازی کرد که توسط یک استاد زبان آموزش می بیند تا وارد طبقات بالای جامعه شود. با وجود انتقادهایی به دوبله آوازها فیلم موفقیت عظیمی کسب کرد.
فیلم‌های آدری هپبورن
| سال |
عنوان فیلم |
نقش |
یادداشت |
| 1948 |
Dutch in Seven Lessons |
Airline Stewardess |
نقش بسیار کوتاه |
| 1951 |
One Wild Oat |
Hotel Receptionist |
بدون ذکر در عنوان‌بندی |
| 1951 |
Laughter in Paradise |
Cigarette Girl |
نقش کوچک |
| 1951 |
Young Wives’ Tale |
Eve Lester |
نقش فرعی |
| 1952 |
The Lavender Hill Mob |
Chiquita |
نقش کوتاه |
| 1952 |
Monte Carlo Baby |
Linda Farrel |
نقش اول (در فرانسه فیلمبرداری شد) |
| 1953 |
Roman Holiday |
Princess Ann |
برنده اسکار بهترین بازیگر زن |
| 1954 |
Sabrina |
Sabrina Fairchild |
نامزد اسکار |
| 1956 |
War and Peace |
Natasha Rostova |
اقتباس از رمان لئو تولستوی |
| 1957 |
Funny Face |
Jo Stockton |
موزیکال با فرد آستر |
| 1957 |
Love in the Afternoon |
Ariane Chavasse |
با گری کوپر |
| 1959 |
The Nun’s Story |
Gabrielle van der Mal / Sister Luke |
نامزد اسکار |
| 1960 |
Green Mansions |
Rima |
با آنتونی پرکینز |
| 1960 |
The Unforgiven |
Rachel Zachary |
وسترن درام |
| 1961 |
Breakfast at Tiffany’s |
Holly Golightly |
نقش نمادین، نامزد اسکار |
| 1963 |
Charade |
Regina Lampert |
با کری گرانت |
| 1964 |
My Fair Lady |
Eliza Doolittle |
موزیکال کلاسیک |
| 1966 |
How to Steal a Million |
Nicole Bonnet |
کمدی جنایی |
| 1967 |
Two for the Road |
Joanna Wallace |
درام عاشقانه |
| 1967 |
Wait Until Dark |
Susy Hendrix |
نامزد اسکار |
| 1976 |
Robin and Marian |
Lady Marian |
با شان کانری |
| 1979 |
Bloodline |
Elizabeth Roffe |
تریلر درام |
| 1981 |
They All Laughed |
Angela Niotes |
اثر پیتر باگدانوویچ |
| 1987 |
Love Among Thieves |
Baroness Caroline DuLac |
فیلم تلویزیونی |
| 1989 |
Always |
Hap |
آخرین فیلم سینمایی |
جوایز و افتخارات آدری هپبورن فراتر از اسکار
هپبورن در دوران حرفه ای اش جوایز و افتخارات متعددی کسب کرد
* Academy Award (1954) برای Roman Holiday
* BAFTA Awards برای چند فیلم
* Golden Globe Awards
* Tony Award برای اجرای تئاتری در Broadway
* Presidential Medal of Freedom (1992) به دلیل فعالیت های بشردوستانه
* Oscar Humanitarian Award پس از مرگ در سال 1993
او تنها بازیگری است که در کنار موفقیت سینمایی به خاطر فعالیت های بشر دوستانه نیز چنین سطحی از تحسین را تجربه کرده است.
سبک مد و زیبایی آدری هپبورن الهام بخش دنیای فشن
آدری هپبورن تنها به خاطر بازیگری شناخته نمی شود بلکه به عنوان الهه مد قرن بیستم نیز شهرت دارد. سبک شخصی اش با وقار سادگی و زیبایی کلاسیک تعریف می شود.او با طراحی های هوبرت دی جیوانشی تعریفی تازه از شیک پوشی ارائه داد.
لباس مشکی در “Breakfast at Tiffany’s” موهای کوتاه آرایش ملایم و استفاده از آیتم های مینیمال از عناصر همیشگی سبک هپبورن بود. برندهایی چون Tiffany & Co Givenchy و Valentino تا به امروز از سبک او الهام می گیرند.
فعالیت های بشردوستانه آدری هپبورن و یونیسف
در دهه های پایانی عمر آدری هپبورن بخش بزرگی از وقت خود را صرف فعالیت های انسان دوستانه کرد. او در سال 1989 به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف معرفی شد.
او به کشورهای محرومی چون سومالی بنگلادش سودان اتیوپی و ویتنام سفر کرد تا به کودکان گرسنه و آسیب دیده کمک کند. تجربه دوران جنگ در کودکی باعث شد تا رنج کودکان را به شدت درک کند. صدای آرام اما مصمم او در سخنرانی های یونیسف توجه جهانی را به بحران های انسانی جلب کرد.
زندگی شخصی آدری هپبورن عشق مادری و آرامش
آدری در طول زندگی اش دو بار ازدواج کرد با مل فرر (بازیگر و کارگردان) و سپس با آندره دوتی (پزشک ایتالیایی). او دو پسر داشت شان از همسر اول و لوکا از همسر دوم.
اگرچه زندگی عاطفی اش با فراز و نشیب هایی همراه بود اما در نقش مادر بسیار جدی و مراقب بود. او بیشتر سال های پایانی عمر را در سوئیس سپری کرد و به دور از جنجال های رسانه ای زندگی می کرد.
مرگ آدری هپبورن پایان یک اسطوره آغاز یک میراث
در سال های پایانی عمر آدری به سرطان روده مبتلا شد. در تاریخ January 20, 1993 در سن 63 سالگی در خانه اش در سوئیس درگذشت. مرگ او موجی از اندوه جهانی به همراه داشت. با این حال میراث او همچنان زنده و الهام بخش است.
چرا آدری هپبورن هنوز محبوب است؟
دلایل محبوبیت ماندگار آدری هپبورن تنها به ظاهر زیبا یا موفقیت های سینمایی اش محدود نمی شود. او با فروتنی فداکاری سادگی و مهربانی تصویری متفاوت از ستاره بودن را ارائه داد. در دنیایی پرزرق وبرق او ثابت کرد که وقار و اصالت هنوز هم قدرت دارند.
آدری هپبورن در فرهنگ پاپ و هنر مدرن
* تصویر او با لباس مشکی و مروارید در “Breakfast at Tiffany’s” یکی از نمادهای اصلی فرهنگ پاپ است.
* چهره او بارها الهام بخش نقاشی ها پوسترها محصولات فشن و تبلیغات برندهای بین المللی بوده.
* در سال 2020 آمازون اعلام کرد که فیلمی بر اساس زندگی آدری با بازی رونی مارا در دست ساخت است.
جمله های معروف آدری هپبورن
آدری هپبورن علاوه بر بازیگری سخنان الهام بخشی نیز از خود به جای گذاشته است
> “Nothing is impossible. The word itself says ‘I’m possible!'”
> “Elegance is the only beauty that never fades.”
آدری هپبورن فراتر از زمان
آدری هپبورن نه فقط یک ستاره سینما بلکه یک نماد فرهنگی الهام بخش سبک زندگی و صدای مهربانی برای کودکان محروم بود. او با وجود زندگی کوتاه اثری عمیق بر تاریخ هنر مد و انسانیت گذاشت.
او یادآور این حقیقت است که زیبایی واقعی در سادگی وقار و بخشش نهفته است. در دنیای امروز نام آدری هپبورن هنوز زنده است چه روی پرده سینما چه در صفحات مد و چه در قلب کسانی که به مهربانی اعتقاد دارند.
