پوکی استخوان چیست؟ علائم عوامل خطر و پیشگیری

پوکی استخوان چیست؟ تعریف و ماهیت بیماری

پوکی استخوان (Osteoporosis) یک اختلال اسکلتی است که باعث کاهش تراکم و کیفیت استخوان ها می شود و استخوان ها را شکننده و مستعد شکستگی می کند. این بیماری اغلب به طور خاموش پیشرفت می کند و تا زمان بروز شکستگی علائم مشخصی ندارد. به همین دلیل اغلب به «بیماری خاموش» معروف است و تشخیص زودهنگام آن اهمیت حیاتی دارد.

کاهش تراکم استخوان به طور طبیعی با افزایش سن رخ می دهد اما در پوکی استخوان این فرآیند سرعت بیشتری دارد و باعث ضعف ساختار استخوان ها می شود. این اختلال می تواند تمام استخوان های بدن را تحت تأثیر قرار دهد اما معمولاً مهره ها لگن و مچ دست بیشتر در معرض شکستگی هستند.

ساختار استخوان و تغییرات در پوکی استخوان

استخوان ها از دو نوع بافت تشکیل شده اند بافت متراکم (Cortical Bone) و اسفنجی (Trabecular Bone). پوکی استخوان باعث می شود بافت اسفنجی استخوان نازک تر و شکننده تر شود و ساختار داخلی آن متراکم نباشد.

در نتیجه حتی ضربه یا فشار خفیف می تواند منجر به شکستگی شود. تغییرات میکروسکوپی در تراکم و ساختار استخوان ها پیش از ظهور علائم بالینی رخ می دهد و همین موضوع تشخیص بیماری را چالش برانگیز می کند.

تفاوت پوکی استخوان با کاهش تراکم استخوان طبیعی

کاهش تراکم استخوان (Osteopenia) مرحله ای قبل از پوکی استخوان است و نشان می دهد استخوان ها ضعیف شده اند اما هنوز به حد شکنندگی نرسیده اند. در پوکی استخوان کاهش تراکم شدید است و خطر شکستگی قابل توجه افزایش می یابد.

تفاوت اصلی این است که در استئوپنیا اقدامات پیشگیرانه و تغذیه ای می تواند روند پیشرفت بیماری را به تأخیر بیندازد اما در پوکی استخوان علاوه بر پیشگیری درمان های دارویی و پزشکی نیز ضروری است.

علائم پوکی استخوان چیست؟ نشانه های هشداردهنده

پوکی استخوان (Osteoporosis) اغلب به صورت خاموش پیشرفت می کند و تا زمان بروز شکستگی بیمار ممکن است هیچ علامت مشخصی نداشته باشد. با این حال برخی نشانه ها می توانند هشداردهنده باشند و فرد را به بررسی تراکم استخوان و مراجعه به پزشک ترغیب کنند.

شکستگی های ناگهانی بدون ضربه شدید درد مزمن استخوان ها کاهش قد یا خمیدگی پشت از علائم مهم این بیماری هستند. شناسایی زودهنگام این علائم می تواند به پیشگیری از شکستگی های جدی و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

علائم جسمی و درد استخوان

از جمله علائم جسمی پوکی استخوان می توان به موارد زیر اشاره کرد

• درد مزمن در ناحیه کمر یا ستون فقرات
• شکستگی های مکرر حتی با ضربه های خفیف
• کاهش ارتفاع بدن و تغییر وضعیت ستون فقرات

این علائم معمولاً به تدریج ظاهر می شوند و بسیاری از بیماران در مراحل اولیه متوجه آنها نمی شوند. تشخیص زودهنگام با تست تراکم استخوان (Bone Density Test) می تواند از بروز آسیب های جدی جلوگیری کند.

علائم غیرمستقیم و تغییرات ظاهری

برخی علائم پوکی استخوان به صورت غیرمستقیم ظاهر می شوند مانند

• خمیدگی پشت (Kyphosis) یا کاهش قد
• احساس ضعف در حرکت یا محدودیت در انجام فعالیت های روزانه
• شکنندگی ناخن ها و کاهش تراکم دندان ها در برخی موارد

این علائم اغلب با افزایش سن تشدید می شوند و می توانند زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهند. توجه به این تغییرات به همراه معاینات منظم برای پیشگیری از شکستگی های جدی ضروری است.

عوامل خطر پوکی استخوان چیست؟ چه کسانی بیشتر در معرض اند

پوکی استخوان (Osteoporosis) تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی سبک زندگی و محیطی شکل می گیرد. شناخت این عوامل خطر به افراد کمک می کند تا با تغییر عادات و مراقبت های پزشکی احتمال ابتلا یا شدت بیماری را کاهش دهند.

مطالعات نشان می دهند افرادی که بیش از حد سیگار مصرف می کنند فعالیت بدنی کمی دارند یا تغذیه نامناسب دارند بیشتر در معرض کاهش تراکم استخوان هستند. همچنین جنسیت و سن نیز نقش مهمی در بروز این بیماری ایفا می کنند.

عوامل ژنتیکی و سن

برخی عوامل ژنتیکی می توانند ریسک ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند

• سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا شکستگی های خودبه خود
• جنسیت زنان بیش از مردان در معرض خطر هستند به خصوص پس از یائسگی
• سن بالا با افزایش سن کاهش طبیعی تراکم استخوان شایع تر می شود

ژنتیک تعیین کننده میزان تراکم استخوان در طول زندگی است و همراه با تغییرات هورمونی می تواند زمینه ساز بروز پوکی استخوان شود.

سبک زندگی و تغذیه

عوامل سبک زندگی نیز نقش مهمی در پیشگیری یا تشدید بیماری دارند

• کمبود کلسیم و ویتامین D در رژیم غذایی
• عدم فعالیت بدنی منظم و ورزش نکردن
• مصرف دخانیات و الکل
• داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها که تراکم استخوان را کاهش می دهند

اصلاح سبک زندگی مصرف مکمل های غذایی و فعالیت های ورزشی مقاومتی می تواند ریسک ابتلا را کاهش دهد و کیفیت استخوان ها را در طول عمر حفظ کند.

تشخیص پوکی استخوان چیست؟

تشخیص زودهنگام پوکی استخوان (Osteoporosis) برای پیشگیری از شکستگی های جدی اهمیت حیاتی دارد. پزشکان با استفاده از ترکیبی از آزمایش های بالینی تصویربرداری و بررسی سابقه پزشکی میزان تراکم و کیفیت استخوان ها را ارزیابی می کنند.

امروزه تست تراکم استخوان (Bone Density Test) استاندارد طلایی برای تشخیص پوکی استخوان محسوب می شود. همچنین معاینات بالینی سابقه شکستگی و ارزیابی عوامل خطر به تصمیم گیری پزشک در زمینه درمان کمک می کند.

تست تراکم استخوان (Bone Density Test)

تست تراکم استخوان (DEXA Scan) با اندازه گیری میزان کلسیم و سایر مواد معدنی در استخوان ها تراکم استخوان را مشخص می کند. نتایج این تست به سه دسته تقسیم می شوند

• طبیعی (Normal)
• کاهش تراکم استخوان (Osteopenia)
• پوکی استخوان (Osteoporosis)

این تست به پزشک امکان می دهد شدت بیماری را تعیین کرده و برنامه درمانی مناسب از جمله دارو و تغییر سبک زندگی را تجویز کند.

معاینه بالینی و بررسی سابقه پزشکی

معاینه بالینی شامل بررسی قد وضعیت ستون فقرات قدرت عضلانی و انعطاف پذیری بدن است. پزشک همچنین سابقه شکستگی های قبلی داروهای مصرفی و بیماری های زمینه ای را ارزیابی می کند.

این اطلاعات به همراه تست تراکم استخوان به تشخیص دقیق کمک می کنند و امکان طراحی برنامه درمانی شخصی شده برای هر بیمار فراهم می شود.

درمان پوکی استخوان چیست؟ داروها و روش های غیر دارویی

پوکی استخوان (Osteoporosis) یک بیماری قابل مدیریت است و ترکیبی از درمان های دارویی و غیر دارویی می تواند تراکم استخوان را افزایش دهد و خطر شکستگی را کاهش دهد. درمان به شدت بیماری سن و شرایط جسمانی فرد بستگی دارد و معمولاً شامل داروها تغذیه و تغییر سبک زندگی است.

مطالعات نشان می دهند ترکیب داروهای موثر با ورزش مقاومتی و تغذیه مناسب نتایج بهتری در کاهش شکستگی ها ایجاد می کند. بنابراین درمان چندجانبه و مداوم کلید موفقیت در مدیریت پوکی استخوان است.

درمان دارویی و مکمل ها

داروهای معمول برای پوکی استخوان شامل

• بیس فسفونات ها (Bisphosphonates) برای کاهش تحلیل استخوان
• هورمون ها یا داروهای شبیه استروژن برای زنان پس از یائسگی
• داروهای تحریک کننده رشد استخوان (Teriparatide) در موارد شدید
• مکمل های کلسیم و ویتامین D برای تأمین مواد معدنی استخوان

این داروها با توجه به نیاز فرد و تشخیص پزشک تجویز می شوند و مصرف منظم آنها برای حفظ اثر درمانی ضروری است.

روش های غیر دارویی و ورزش

روش های غیر دارویی شامل تغییر سبک زندگی ورزش و رژیم غذایی است

• ورزش های مقاومتی و تحمل وزن برای تقویت استخوان ها
• تغذیه حاوی کلسیم ویتامین D و پروتئین کافی
• پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
• اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر سقوط و شکستگی

این روش ها نه تنها به تقویت استخوان کمک می کنند بلکه سلامت کلی بدن و کیفیت زندگی فرد را بهبود می بخشند.

پیشگیری از پوکی استخوان چیست؟ راهکارهای علمی و عملی

پیشگیری از پوکی استخوان (Osteoporosis) اهمیت زیادی دارد زیرا کاهش تراکم استخوان اغلب بدون علامت است و تشخیص دیرهنگام می تواند منجر به شکستگی های جدی شود. اقدامات پیشگیرانه شامل تغذیه مناسب ورزش و سبک زندگی سالم است که می تواند تراکم استخوان را حفظ کرده و روند تحلیل استخوان را کند کند.

مطالعات نشان داده اند افرادی که از جوانی به دریافت کافی کلسیم و ویتامین D ورزش مقاومتی و فعالیت بدنی منظم اهمیت می دهند تا 50% کمتر در معرض پوکی استخوان قرار می گیرند.

تغذیه و دریافت کافی کلسیم و ویتامین D

تغذیه نقش کلیدی در پیشگیری دارد

• مصرف مواد غذایی سرشار از کلسیم مانند شیر ماست و پنیر
• دریافت ویتامین D از طریق نور خورشید ماهی های چرب و مکمل ها
• پروتئین کافی برای حفظ ساختار استخوان
• محدود کردن مصرف نمک و قند که می توانند تراکم استخوان را کاهش دهند

رژیم غذایی متعادل همراه با مکمل های مناسب پایه اصلی پیشگیری از پوکی استخوان محسوب می شود.

ورزش فعالیت بدنی و سبک زندگی سالم

ورزش و فعالیت بدنی منظم باعث تقویت استخوان ها و عضلات می شود و خطر سقوط و شکستگی را کاهش می دهد

• ورزش های مقاومتی مانند وزنه برداری سبک و تمرین با کش ورزشی
• ورزش های تحمل وزن مانند پیاده روی دویدن سبک و رقص
• اجتناب از سیگار و مصرف الکل
• حفظ وزن مناسب و تمرین تعادل برای کاهش خطر زمین خوردن

این اقدامات نه تنها تراکم استخوان را حفظ می کنند بلکه سلامت قلب عضلات و روان فرد را نیز تقویت می کنند.

تأثیر پوکی استخوان بر زندگی روزمره و کیفیت زندگی

پوکی استخوان (Osteoporosis) تنها یک بیماری جسمی نیست و می تواند زندگی روزمره فعالیت های اجتماعی و روان فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد. کاهش تراکم استخوان و شکستگی های مکرر باعث محدودیت در تحرک کاهش استقلال و کاهش کیفیت زندگی می شود.

علاوه بر محدودیت های جسمی بیماران اغلب دچار نگرانی و اضطراب درباره سقوط یا شکستگی می شوند که می تواند فعالیت های روزانه و تعاملات اجتماعی را کاهش دهد. درک این تأثیرات به همراه پیشگیری و درمان مناسب نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی دارد.

محدودیت های حرکتی و درد مزمن

افراد مبتلا به پوکی استخوان ممکن است با درد مداوم در ستون فقرات یا مفاصل مواجه شوند که انجام فعالیت های ساده روزمره مانند راه رفتن بالا رفتن از پله ها یا بلند کردن اشیاء را دشوار می کند.

• کاهش توانایی انجام کارهای خانگی و شغلی
• افزایش وابستگی به کمک دیگران
• خستگی و کاهش انگیزه برای فعالیت بدنی

این محدودیت ها می توانند چرخه کاهش فعالیت و ضعف عضلانی را تشدید کنند و نیاز به برنامه های توانبخشی و تمرینات هدفمند را افزایش دهند.

اثرات روانی و اجتماعی بیماری

پوکی استخوان می تواند بر سلامت روانی فرد نیز تأثیر بگذارد

• افزایش اضطراب و ترس از زمین خوردن
• کاهش اعتمادبه نفس و احساس استقلال
• محدودیت در تعاملات اجتماعی و فعالیت های تفریحی

برنامه های حمایتی گروه های مشاوره و آموزش مهارت های مقابله با ترس و درد می توانند به کاهش این اثرات کمک کنند و کیفیت زندگی اجتماعی و روانی فرد را بهبود بخشند.

سایر نکات و توصیه های پزشکی درباره پوکی استخوان

علاوه بر تشخیص درمان و پیشگیری چند نکته پزشکی و مراقبتی می تواند به مدیریت بهتر پوکی استخوان (Osteoporosis) کمک کند. این نکات شامل ارزیابی منظم توجه به گروه های پرخطر و رعایت سبک زندگی سالم است.

آگاهی از این توصیه ها برای بیماران و خانواده ها اهمیت دارد زیرا اقدامات پیشگیرانه و پیگیری منظم می تواند مانع از بروز شکستگی های جدی و کاهش کیفیت زندگی شود.

نکات ویژه برای زنان و مردان مسن

• زنان پس از یائسگی بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند بنابراین ارزیابی تراکم استخوان باید به طور منظم انجام شود.
• مردان بالای 65 سال نیز در معرض خطرند و نیاز به غربالگری دارند.
• تغییرات هورمونی کاهش فعالیت بدنی و تغذیه ناکافی عوامل اصلی تشدید بیماری در این گروه ها هستند.

این اطلاعات به پزشکان و بیماران کمک می کند تا برنامه پیشگیری و درمان شخصی شده ای طراحی کنند و ریسک شکستگی را کاهش دهند.

پیگیری منظم معاینات و خودمراقبتی

• انجام معاینات دوره ای و تست تراکم استخوان (DEXA)
• پایبندی به رژیم غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D
• ورزش منظم و تمرینات تقویت عضلات و تعادل
• اجتناب از عوامل خطر مانند سیگار و الکل

این اقدامات نه تنها به پیشگیری از پوکی استخوان کمک می کنند بلکه سلامت کلی بدن و کیفیت زندگی فرد را نیز ارتقا می دهند.

انواع پوکی استخوان چیست؟

پوکی استخوان (Osteoporosis) به دو دسته اصلی تقسیم می شود که هر کدام ویژگی ها و عوامل خطر متفاوتی دارند. شناخت این انواع به تشخیص زودهنگام و انتخاب روش درمانی مناسب کمک می کند.

پوکی استخوان اولیه (Primary Osteoporosis)

این نوع رایج ترین شکل پوکی استخوان است و معمولاً با افزایش سن و کاهش هورمون ها در زنان پس از یائسگی مرتبط است. کاهش طبیعی تراکم استخوان سبک زندگی کم تحرک و تغذیه نامناسب از عوامل مؤثر بر بروز آن هستند.

در مردان نیز با افزایش سن کاهش تراکم استخوان دیده می شود اما شدت آن معمولاً کمتر از زنان است. پوکی استخوان اولیه معمولاً بدون بیماری زمینه ای خاص رخ می دهد و اقدامات پیشگیرانه از دوران جوانی اهمیت دارد.

پوکی استخوان ثانویه (Secondary Osteoporosis)

این نوع ناشی از بیماری ها یا داروهای خاص است. بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی دیابت مشکلات تیروئید یا اختلالات گوارشی می توانند تراکم استخوان را کاهش دهند. داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد صرع نیز ممکن است باعث تحلیل استخوان شوند. تشخیص علت ثانویه اهمیت دارد تا درمان اختصاصی و جلوگیری از پیشرفت بیماری انجام شود.

نقش هورمون ها در پوکی استخوان

هورمون ها نقش حیاتی در حفظ سلامت استخوان ها دارند. تغییرات هورمونی می تواند فرآیند بازسازی استخوان را مختل کرده و ریسک پوکی استخوان را افزایش دهد.

تأثیر استروژن و یائسگی

در زنان کاهش استروژن پس از یائسگی یکی از مهم ترین عوامل بروز پوکی استخوان است. استروژن باعث تقویت ساختار استخوان و جلوگیری از تحلیل آن می شود و کاهش آن سرعت کاهش تراکم استخوان را افزایش می دهد.

پزشکان اغلب برای زنان پس از یائسگی توصیه به غربالگری منظم و مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D می کنند. هورمون درمانی (Hormone Replacement Therapy) نیز در برخی موارد با توجه به مزایا و ریسک ها تجویز می شود.

نقش هورمون های تیروئید و کلسیتونین

اختلالات تیروئید مانند پرکاری تیروئید می توانند سرعت تحلیل استخوان را افزایش دهند. کلسیتونین (Calcitonin) هورمونی است که فرآیند تجزیه استخوان را کاهش می دهد و در درمان های خاص استفاده می شود.

تعدیل هورمونی و کنترل بیماری های زمینه ای می تواند ریسک پوکی استخوان را کاهش دهد و کیفیت استخوان ها را حفظ کند.

پوکی استخوان در مردان

اگرچه اغلب تمرکز بر زنان است مردان نیز در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند و باید به غربالگری و پیشگیری توجه کنند.

عوامل خطر ویژه مردان

عوامل خطر در مردان شامل

• کاهش تستوسترون با افزایش سن
• بیماری های مزمن و مصرف داروهای خاص
• سبک زندگی کم تحرک و تغذیه ناکافی

مردان اغلب دیرتر از زنان غربالگری می شوند و شکستگی ها در آن ها می تواند عواقب جدی داشته باشد.

روش های پیشگیری و درمان در مردان

مردان نیز می توانند با ورزش مقاومتی رژیم غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D کنترل وزن و اجتناب از سیگار و الکل از پوکی استخوان پیشگیری کنند. درمان دارویی در صورت تشخیص پوکی استخوان مشابه زنان انجام می شود با توجه به شرایط هورمونی و سلامت عمومی.

پوکی استخوان در زنان

پوکی استخوان (Osteoporosis) در زنان شایع تر است و به خصوص پس از یائسگی اهمیت ویژه ای پیدا می کند. کاهش هورمون استروژن باعث کاهش تراکم استخوان می شود و ریسک شکستگی در نواحی مانند لگن ستون فقرات و مچ دست افزایش می یابد. شناخت عوامل خطر علائم و پیشگیری در زنان اهمیت حیاتی دارد.

عوامل خطر ویژه زنان

عوامل خطر شامل موارد زیر است

• کاهش هورمون استروژن پس از یائسگی که فرآیند بازسازی استخوان را کند می کند.
• سابقه خانوادگی پوکی استخوان به خصوص مادر یا خواهر مبتلا.
• تغذیه ناکافی به ویژه کمبود کلسیم و ویتامین D.
• کم تحرکی و سبک زندگی کم حرکت که تراکم استخوان را کاهش می دهد.

زنان با ترکیبی از این عوامل در معرض خطر بالاتری قرار دارند و نیاز به غربالگری منظم دارند.

پیشگیری و درمان در زنان

• تغذیه مناسب مصرف روزانه کلسیم (1000–1200 mg) و ویتامین D برای حفظ تراکم استخوان.
• ورزش مقاومتی و تحمل وزن پیاده روی وزنه برداری سبک و ورزش های تعادلی.
• درمان دارویی در صورت نیاز بیس فسفونات ها هورمون درمانی و داروهای تحریک کننده رشد استخوان.
• معاینات منظم تست تراکم استخوان (DEXA) پس از یائسگی یا در حضور عوامل خطر.

این اقدامات می توانند ریسک شکستگی و کاهش کیفیت زندگی را در زنان به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

تأثیر داروها و بیماری های مزمن بر پوکی استخوان

بیماری های مزمن و برخی داروها می توانند تراکم استخوان را کاهش دهند و ریسک شکستگی را افزایش دهند. شناخت این عوامل برای مدیریت مناسب بیماری ضروری است.

داروهایی که تراکم استخوان را کاهش می دهند

داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها ضد صرع ها داروهای ضدبارداری طولانی مدت و برخی داروهای هورمونی می توانند روند تحلیل استخوان را تشدید کنند. پزشکان باید در صورت مصرف طولانی مدت این داروها تست تراکم استخوان را توصیه کنند.

بیماری هایی مانند روماتیسم دیابت و اختلالات گوارشی

بیماری های التهابی مزمن دیابت و اختلالات گوارشی مانند بیماری سلیاک باعث کاهش جذب مواد مغذی و تحلیل استخوان می شوند. کنترل بیماری زمینه ای همراه با پیشگیری و درمان پوکی استخوان اهمیت زیادی دارد.

تکنولوژی و روش های نوین در تشخیص و درمان

تحقیقات علمی و فناوری های نوین در تشخیص و درمان پوکی استخوان امکان مدیریت بهتر و پیشگیری از شکستگی ها را فراهم کرده اند.

تصویربرداری سه بعدی و تکنولوژی های پیشرفته

روش هایی مانند QCT (Quantitative Computed Tomography) و MRI سه بعدی تراکم و کیفیت استخوان ها را دقیق تر ارزیابی می کنند و به تشخیص زودهنگام کمک می کنند.

درمان های نوین مانند تحریک رشد استخوان و سلول درمانی

درمان های جدید شامل تحریک رشد استخوان (Bone Growth Stimulators) و تحقیقات سلول درمانی هستند که توانایی بازسازی استخوان و افزایش تراکم آن را دارند. این روش ها هنوز در مراحل تحقیقاتی و محدود هستند اما آینده درمان پوکی استخوان را شکل می دهند.

مراقبت های خانگی و اصلاح سبک زندگی

خودمراقبتی و اصلاح سبک زندگی بخش مهمی از پیشگیری و مدیریت پوکی استخوان است.

فعالیت های روزانه و کاهش خطر سقوط

• حفظ تعادل و تمرینات سبک روزانه
• استفاده از وسایل کمکی در خانه در صورت نیاز
• اجتناب از محیط های لغزنده و پرخطر

این اقدامات باعث کاهش شکستگی های ناشی از سقوط می شوند و استقلال فرد را حفظ می کنند.

رژیم غذایی و مکمل ها در خانه

• مصرف مواد غذایی سرشار از کلسیم و ویتامین D
• مصرف پروتئین کافی و محدود کردن قند و نمک
• مکمل های غذایی در صورت کمبود و با نظر پزشک

رژیم غذایی مناسب همراه با سبک زندگی سالم تراکم استخوان را حفظ می کند و نیاز به درمان دارویی را کاهش می دهد.

ارتباط پوکی استخوان با سایر بیماری ها

پوکی استخوان تنها بر استخوان ها اثر نمی گذارد و می تواند سلامت کلی بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

پوکی استخوان و قلب

مطالعات نشان می دهند افرادی که پوکی استخوان دارند ممکن است ریسک بیماری های قلبی افزایش یافته باشد. التهاب مزمن و تغییرات متابولیک استخوان و عروق می تواند این ارتباط را توضیح دهد.

پوکی استخوان و مشکلات مغزی/روانی

پوکی استخوان می تواند با افزایش اضطراب ترس از سقوط و کاهش فعالیت اجتماعی همراه باشد. کاهش تحرک و شکستگی های مکرر ممکن است افسردگی و کاهش کیفیت زندگی را تشدید کنند.

سوالات متداول درباره پوکی استخوان

1. پوکی استخوان چیست؟

پوکی استخوان (Osteoporosis) بیماری است که باعث کاهش تراکم و کیفیت استخوان ها می شود و آن ها را شکننده و مستعد شکستگی می کند.

2. چه کسانی بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند؟

زنان پس از یائسگی افراد مسن کسانی که کمبود کلسیم و ویتامین D دارند و افرادی که فعالیت بدنی کمی دارند بیشتر در معرض خطر هستند.

3. علائم پوکی استخوان چیست؟

این بیماری اغلب بدون علامت پیش می رود اما درد مزمن استخوان شکستگی های ناگهانی کاهش قد و خمیدگی ستون فقرات از علائم هشداردهنده آن است.

4. چگونه پوکی استخوان تشخیص داده می شود؟

تست تراکم استخوان (DEXA Scan) معاینات بالینی و بررسی سابقه پزشکی برای تشخیص پوکی استخوان استفاده می شوند.

5. درمان پوکی استخوان چیست؟

ترکیبی از درمان دارویی (مانند بیس فسفونات ها) مکمل های کلسیم و ویتامین D ورزش مقاومتی و اصلاح سبک زندگی می تواند تراکم استخوان را افزایش دهد و خطر شکستگی را کاهش دهد.

6. چگونه می توان از پوکی استخوان پیشگیری کرد؟

تغذیه مناسب با کلسیم و ویتامین D ورزش منظم اجتناب از سیگار و الکل و معاینات منظم تراکم استخوان از مهم ترین روش های پیشگیری هستند.

7. آیا پوکی استخوان تنها بر جسم تأثیر می گذارد؟

خیر. این بیماری می تواند باعث محدودیت حرکتی کاهش استقلال اضطراب و کاهش کیفیت زندگی اجتماعی و روانی فرد شود.