سالبوتامول (Salbutamol)

سالبوتامول (Salbutamol) یکی از شناخته شده ترین داروهای گشادکننده برونش یا همان برونکودیلاتور (Bronchodilator) در جهان است که از دهه 1970 وارد درمان آسم و بیماری های انسدادی مزمن ریه شد. این دارو به عنوان آگونیست انتخابی گیرنده های Beta-2 شناخته می شود و با اثرگذاری سریع مسیرهای هوایی تنگ شده را طی چند دقیقه باز می کند.

سالبوتامول معمولاً در قالب اسپری استنشاقی محلول نبولایزر قرص شربت و حتی تزریقی عرضه می شود و به همین دلیل هم در شرایط اورژانسی و هم درمان روزمره کاربرد گسترده دارد. اسپری سالبوتامول (Salbutamol)

جایگاه سالبوتامول (Salbutamol) در پزشکی مدرن به حدی تثبیت شده که در بسیاری از کشورها این دارو جزء داروهای اورژانسی خانه ها مدرسه ها و مجموعه های ورزشی محسوب می شود. سرعت اثر بالا معمولاً ظرف 3 تا 5 دقیقه باعث شده که هنگام حمله آسم اولین گزینه درمانی باشد.

سازمان های بزرگ مانند GOLD و GINA که رهنمودهای جهانی آسم و COPD را ارائه می دهند مصرف آن را برای تسکین حملات ناگهانی و کوتاه مدت تأیید کرده اند. این دارو به خاطر قیمت مناسب دسترسی بالا و استاندارد بودن همچنان یکی از پرمصرف ترین داروهای تنفسی در آسیا اروپا و خاورمیانه است.

از نگاه خبری گزارش های منتشرشده در سال 2024 نشان می دهد مصرف سالبوتامول در بیماران دارای آسم فصلی و آسم ناشی از آلودگی هوا افزایش قابل توجهی داشته است. افزایش آلودگی ذرات معلق در کلان شهرها نیاز به اسپری های سالبوتامول را تا 20% بالا برده است. این موضوع باعث شده برخی متخصصان نسبت به مصرف بیش ازحد و استفاده غیراستاندارد هشدار دهند.

در مجموع سالبوتامول (Salbutamol) یکی از ستون های اصلی درمان بیماری های تنفسی است. تأثیر سریع اثربخشی بالا ایمنی قابل قبول و توانایی کنترل حملات ناگهانی آن را به انتخاب اول بسیاری از پزشکان و بیماران تبدیل کرده است.

سالبوتامول (Salbutamol) برای چه افرادی مناسب است؟ بررسی گروه های هدف

سالبوتامول (Salbutamol) عمدتاً برای افرادی مناسب است که دچار تنگی نفس ناگهانی خس خس سینه اسپاسم عضلات تنفسی یا انسداد گذرای راه های هوایی هستند. این دارو به ویژه برای بیماران مبتلا به آسم (Asthma) و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) خط اول درمان به حساب می آید زیرا در کوتاه ترین زمان به باز شدن مجاری تنفسی کمک می کند.

افرادی که آسم آلرژیک آسم فصلی یا آسم ناشی از ورزش دارند معمولا بیشترین بهره را از سالبوتامول می برند. در مواردی نیز این دارو برای کنترل علائم در تماس با محرک ها مثل دود سیگار گردوغبار سرما یا آلودگی هوا تجویز می شود.

گروه دیگری که سالبوتامول برای آن ها مناسب است بیماران مبتلا به تنگی نفس ناشی از فعالیت شدید اضطراب تنفسی یا حملات پراکسیسمال برونکو اسپاسم هستند. بسیاری از ورزشکارانی که دچار آسم ناشی از ورزش (EIA یا Exercise-Induced Asthma) می شوند از اسپری سالبوتامول به عنوان پیشگیری و درمان سریع استفاده می کنند البته زیر نظر پزشک زیرا مصرف بیش ازحد آن ممکن است باعث لرزش عضلانی و تپش قلب شود.

حتی برخی کودکان که مجاری هوایی حساس دارند و در فصل سرما دچار حملات کوتاه مدت تنگی نفس می شوند طبق نسخه متخصص ریه از فرم استنشاقی این دارو بهره می برند.

از دید کلینیکی سالبوتامول برای افراد زیر معمولاً مناسب تر است

بیماران آسمی با حملات گهگاه یا ناگهانی

مبتلایان به COPD در دوره بحرانی یا تشدید بیماری

افراد با اسپاسم حاد برونش پس از تماس با آلرژن ها

ورزشکاران دارای آسم ناشی از ورزش

کودکان بالای 2 سال با تنگی نفس اپیزودیک (با تشخیص پزشک)

با این حال همه افراد نمی توانند به طور آزادانه از این دارو استفاده کنند. برخی گروه ها مانند بیماران قلبی مبتلایان به پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism) افراد با ریتم های قلبی نامنظم یا کسانی که داروهای محرک سیستم سمپاتیک مصرف می کنند باید با احتیاط بیشتری از سالبوتامول استفاده کنند.

موارد مصرف سالبوتامول (Salbutamol) در آسم COPD و شرایط اورژانسی

سالبوتامول (Salbutamol) یکی از داروهای خط اول در مدیریت انواع حملات تنفسی است و موارد مصرف آن هم گسترده و هم کاملاً مستند به راهنماهای جهانی مانند GINA 2024 و GOLD 2024 است. مهم ترین کاربرد این دارو کنترل و تسکین سریع حملات آسم (Asthma Attack) است حملاتی که معمولاً با خس خس سفتی قفسه سینه تنفس سخت و انقباض مجاری هوایی همراه می شوند.

سالبوتامول با شروع اثر طی 3 تا 5 دقیقه مجاری تنگ شده را باز و عبور هوا را تسهیل می کند. این ویژگی باعث شده که تقریباً تمام بیماران آسمی اسپری سالبوتامول را به عنوان داروی نجات (Rescue Medication) همراه خود حمل کنند.

در کنار آسم یکی از مهم ترین موارد مصرف سالبوتامول (Salbutamol) درمان تشدید ناگهانی COPD یا حملات حاد انسداد مزمن ریه است. در این شرایط حجم خروجی هوا کاهش می یابد و بیمار دچار تنگی نفس شدید می شود. استفاده از سالبوتامول به صورت نبولایزر یکی از رایج ترین روش های درمان سریع در اورژانس هاست و به طور معمول با اکسیژن و داروهای ضدالتهاب ترکیب می شود.

علاوه بر این کسانی که پس از تماس با محرک هایی مثل دود سیگار آلودگی هوا آلرژن ها یا هوای سرد دچار اسپاسم برونش می شوند نیز به طور مقطعی از این دارو استفاده می کنند.

از دیگر موارد مصرف سالبوتامول می توان به شرایطی اشاره کرد که در آن انقباض ناگهانی عضلات راه هوایی رخ می دهد.

برونکواسپاسم ناشی از ورزش

برونکواسپاسم ناشی از داروها مانند NSAIDs یا بتابلاکرها

حمله آسم در کودکان

واکنش های تنفسی ناشی از بخارات شیمیایی

در شرایط اورژانسی تیم های پزشکی معمولاً از سالبوتامول به صورت نبولایزری یا تزریقی استفاده می کنند تا مسیر هوایی بیمار با بیشترین سرعت ممکن باز شود و سطح اکسیژن بالا بیاید. این دارو در آمبولانس ها بخش اورژانس و حتی برخی مدارس به عنوان ابزار ضروری نگهداری می شود.

در مجموع سالبوتامول (Salbutamol) دارویی چندمنظوره است که در آسم COPD تنگی نفس های گذرا و بسیاری از موارد اورژانسی نقش حیاتی دارد. این گستردگی کاربرد دلیل اصلی حضور دائمی آن در نسخه های پزشکی سراسر جهان است.

مکانیسم اثر سالبوتامول (Salbutamol) این دارو چگونه راه های هوایی را باز می کند؟

مکانیسم اثر سالبوتامول (Salbutamol) بر پایه تحریک انتخابی گیرنده های بتا–2 آدرنرژیک (Beta-2 Adrenergic Receptors) است گیرنده هایی که به طور طبیعی روی عضلات صاف مجاری هوایی قرار دارند. هنگامی که این گیرنده ها فعال می شوند عضلات تنگ و منقبض برونش ها شروع به شل شدن می کنند و مسیر هوا به سرعت باز می شود.

به همین دلیل است که سالبوتامول به عنوان یک برونکودیلاتور سریع الاثر (Fast-Acting Bronchodilator) شناخته می شود. این فرایند معمولاً ظرف 3 تا 5 دقیقه آغاز شده و اوج اثر آن حدود 30 دقیقه بعد است. اثرگذاری آن نیز بین 4 تا 6 ساعت باقی می ماند بنابراین برای تسکین سریع حملات آسم و تنگی نفس ایده آل است.

از نظر بیوشیمی سالبوتامول باعث فعال شدن آنزیم آدنیلیل سیکلاز (Adenylate Cyclase) و افزایش سطح cAMP در سلول ها می شود. این افزایش باعث کاهش انقباض عضلات صاف و بهبود جریان هوا در ریه ها می گردد. علاوه بر این سالبوتامول ترشح مواد التهابی مانند هیستامین را نیز کاهش می دهد و در نتیجه تورم بافتی کمتری در مسیر هوایی ایجاد می شود. اگرچه این اثر ضدالتهابی خفیف است اما در جلوگیری از تشدید اسپاسم نقش مکمل دارد.

نکته مهم این است که سالبوتامول (Salbutamol) تقریباً هیچ اثر قابل توجهی روی گیرنده های بتا–1 قلب ندارد اما در دوزهای بالا ممکن است به طور غیرمستقیم باعث افزایش ضربان قلب یا لرزش دست شود. همین موضوع نشان می دهد مصرف بیش ازحد این دارو می تواند عوارض قابل توجهی ایجاد کند. از این رو پزشکان توصیه می کنند بیماران تنها از میزان دوز تجویز شده استفاده کنند و هرگونه افزایش مصرف باید زیر نظر متخصص ریه باشد.

از نگاه علمی مکانیسم اثر سریع و ایمن سالبوتامول باعث شده این دارو در رهنمودهای جهانی درمان آسم و COPD همچنان جایگاه اصلی داشته باشد. این دارو نه تنها در حملات حاد بلکه در پیشگیری از اسپاسم ناشی از فعالیت بدنی نیز کاربرد دارد. در مجموع سرعت بالا اثرگذاری قابل پیش بینی و عملکرد هدفمند سالبوتامول (Salbutamol) بر گیرنده های Beta-2 دلیل اصلی محبوبیت و تجویز گسترده این دارو در پزشکی مدرن است.

نکات مهم در مصرف سالبوتامول (Salbutamol) توصیه های ضروری برای استفاده ایمن

مصرف سالبوتامول (Salbutamol) اگرچه معمولاً ایمن و قابل اعتماد است اما رعایت چند نکته مهم می تواند اثربخشی دارو را افزایش داده و احتمال بروز عوارض را کاهش دهد. نخستین نکته استفاده از این دارو مطابق نسخه پزشک است. بسیاری از بیماران به ویژه افراد مبتلا به آسم فصلی یا COPD هنگام شدت گرفتن علائم ممکن است تعداد پاف های اسپری را افزایش دهند.

این کار می تواند باعث تپش قلب لرزش دست بی قراری یا حتی کاهش سطح پتاسیم خون شود. بنابراین مقدار مصرف باید دقیقاً مطابق تجویز باشد و اگر نیاز به پاف بیشتر احساس شد نشانه ای از کنترل نشدن بیماری است و باید با پزشک مشورت کرد.

نکته دوم مربوط به تکنیک صحیح استفاده از اسپری است. اشتباه در روش استنشاق یکی از مهم ترین دلایل بی اثر بودن داروست. استنشاق سریع فشار ندادن صحیح اسپری یا نگه نداشتن نفس پس از مصرف باعث می شود بخش عمده ای از دارو در دهان و حلق باقی بماند و به ریه نرسد.

به همین دلیل توصیه می شود بسیاری از بیماران از دستگاه اسپیسر (Spacer) استفاده کنند تا پخش دارو بهتر انجام شود. پزشکان همچنین پیشنهاد می کنند بعد از هر بار مصرف اسپری دهان با آب شسته شود تا از سوزش گلو و خشکی دهان جلوگیری گردد.

از دیگر نکات مهم در مصرف سالبوتامول (Salbutamol) می توان به موارد زیر اشاره کرد

از مصرف هم زمان با محرک ها مانند کافئین زیاد انرژی زاها یا داروهای محرک عصبی خودداری کنید.

در صورت تپش قلب شدید درد قفسه سینه یا لرزش غیر طبیعی مصرف را قطع و فوراً با پزشک تماس بگیرید.

اگر بیش از 2 بار در هفته نیاز به سالبوتامول دارید بیماری شما کنترل شده نیست و باید درمان تنظیم شود.

مصرف دارو قبل از فعالیت بدنی در افرادی که آسم ناشی از ورزش دارند باید تنها با نظر پزشک باشد.

رعایت این توصیه ها باعث می شود سالبوتامول نه تنها سریع عمل کند بلکه با بیشترین ایمنی و کمترین عوارض استفاده شود. این نکات بخشی از استانداردهای جدید رهنمودهای جهانی هستند و بر این واقعیت تأکید می کنند که استفاده هوشمندانه از دارو به اندازه خود دارو اهمیت دارد.

عوارض جانبی احتمالی سالبوتامول (Salbutamol) از علائم خفیف تا موارد نادر

سالبوتامول (Salbutamol) در اغلب بیماران اثربخشی بسیار خوبی دارد اما مانند همه داروهای تنفسی می تواند باعث بروز عوارض جانبی شود. بیشتر این عوارض خفیف و گذرا هستند و معمولاً پس از مدتی مصرف کاهش پیدا می کنند.

شایع ترین واکنش هایی که بیماران گزارش می کنند شامل لرزش دست ها تپش قلب احساس بی قراری سردرد و خشکی دهان است. این عوارض بیشتر زمانی رخ می دهند که بیمار پاف های بیشتری از مقدار تجویزی مصرف کند یا آمادگی بدنی کافی نداشته باشد.

در برخی بیماران به خصوص افرادی که سابقه بیماری های قلبی دارند احتمال بروز علائم قلبی عروقی پس از مصرف سالبوتامول بیشتر است. افزایش ضربان قلب (Tachycardia) احساس لرزش داخلی بدن و بالا رفتن اضطراب از جمله مواردی هستند که ضرورت بررسی پزشکی دارند.

در گزارش های بالینی سال 2023 – 2024 مشخص شده است که مصرف بیش ازحد اسپری سالبوتامول می تواند موجب کاهش سطح پتاسیم خون (Hypokalemia) شود مسئله ای که اگر شدید باشد ممکن است منجر به ضعف عضلانی و بی نظمی قلبی گردد. البته این وضعیت نادر است و بیشتر در بیمارانی رخ می دهد که از دوزهای بالا و مکرر دارو استفاده می کنند.

عوارض کمتر شایع اما مهم سالبوتامول (Salbutamol) عبارت اند از

گرفتگی عضلات

عصبی بودن یا بی خوابی

سردردهای پی درپی

سرفه یا تحریک گلو پس از مصرف اسپری

افزایش خفیف قند خون در برخی بیماران دیابتی

موارد بسیار نادر شامل واکنش های حساسیتی (Allergic Reaction) تورم لب ها و صورت کهیر شدید و تنگی نفس تشدیدشده است. اگر چنین علائمی ظاهر شود باید بلافاصله به اورژانس مراجعه کرد.

برای کاهش عوارض رعایت چند نکته کلیدی ضروری است

دارو را فقط به مقدار تجویز شده مصرف کنید.

پس از هر بار مصرف اسپری دهان را با آب بشویید.

اگر دچار لرزش یا تپش قلب شدید دوز دارو را بدون مشورت پزشک افزایش ندهید.

در صورت مصرف داروهای قلبی حتماً پزشک را از این موضوع مطلع کنید.

در مجموع سالبوتامول (Salbutamol) دارویی ایمن و قابل اعتماد است اما آگاهی از عوارض احتمالی به بیمار کمک می کند مصرفی هوشمندانه و کنترل شده داشته باشد. اکثر متخصصان ریه تأکید می کنند که دوز صحیح و مصرف به موقع کلید جلوگیری از عوارض جدی این داروست.

تداخلات دارویی سالبوتامول (Salbutamol) چه داروهایی خطر ایجاد می کنند؟

تداخلات دارویی سالبوتامول (Salbutamol) یکی از موضوعات مهمی است که بیماران و حتی برخی پزشکان عمومی باید به آن توجه ویژه داشته باشند. این دارو به دلیل اثر مستقیم روی گیرنده های بتا–2 و تأثیر غیرمستقیم روی سیستم قلبی عروقی در ترکیب با بعضی داروها می تواند باعث بروز عوارض ناخواسته شود.

مهم ترین گروهی که بیشترین تداخل را ایجاد می کنند بتابلاکرها (Beta-Blockers) هستند داروهایی مانند پروپرانولول (Propranolol) آتنولول (Atenolol) یا کارودیلول (Carvedilol) که عملکردی دقیقاً برعکس سالبوتامول دارند. استفاده هم زمان این دو می تواند اثر یکدیگر را خنثی کرده و به بدتر شدن تنگی نفس منجر شود.

گروه دوم داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی مانند آمپتامین ها (Amphetamines) داروهای ADHD یا مکمل های انرژی زا هستند. ترکیب این داروها با سالبوتامول ممکن است باعث افزایش ضربان قلب بی قراری و لرزش شدید شود.

همچنین داروهای دیورتیک ها (Diuretics) مثل فوروزماید (Furosemide) یا هیدروکلروتیازید (HCTZ) می توانند سطح پتاسیم خون را کاهش دهند و اگر همراه با سالبوتامول مصرف شوند احتمال هیپوکالمی (Hypokalemia) دو چندان می شود.

در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی ترکیب سالبوتامول (Salbutamol) با داروهای ضدآریتمی مانند آمیودارون (Amiodarone) یا دیگوکسین (Digoxin) باید با دقت بیشتری انجام شود. مطالعات سال 2022 – 2024 نشان می دهد که مصرف هم زمان این داروها ممکن است خطر بی نظمی ریتم قلب را افزایش دهد.

همچنین افرادی که داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای (TCAs) یا مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) مصرف می کنند باید با احتیاط از سالبوتامول استفاده کنند زیرا احتمال افزایش ناگهانی فشار خون وجود دارد.

مهم ترین تداخلات سالبوتامول شامل موارد زیر است

داروهای بتابلاکر

دیورتیک ها

داروهای ضدآریتمی

داروهای محرک CNS

داروهای ضدافسردگی MAOI و TCA

ترکیب با کافئین زیاد یا انرژی زاها

نکته مهم این است که بسیاری از تداخلات قابل مدیریت هستند و پزشک می تواند با تنظیم دوز یا تغییر زمان مصرف از بروز مشکل جلوگیری کند. بنابراین بیماران باید همه داروهای مصرفی خود مکمل های گیاهی یا بدنسازی را به پزشک اطلاع دهند. استفاده آگاهانه از سالبوتامول بهترین راه برای حفظ ایمنی و کارایی درمان است.

سالمترول برای چه کسانی مناسب نیست؟ (موارد منع مصرف و احتیاط ها)

اگرچه سالمترول یکی از داروهای بسیار مؤثر برای آسم و COPD است اما برای همه مناسب نیست. پزشکان همیشه قبل از تجویز این دارو سوابق بیماری وضعیت قلبی داروهای مصرفی و حساسیت های دارویی بیمار را بررسی می کنند. در ادامه مهم ترین موارد منع مصرف و احتیاط در مصرف این دارو را می بینی.

بیماران با آسم کنترل نشده و شدید

افرادی که دچار حملات حاد و مکرر آسم هستند نباید سالمترول را بدون استفاده همزمان از کورتیکواستروئید استنشاقی مصرف کنند. استفاده منفرد از LABAها در این شرایط می تواند خطر حملات شدید و حتی بستری شدن را افزایش دهد.

افرادی که سابقه حساسیت به سالمترول یا سایر LABAها دارند

اگر فرد نسبت به این دسته دارویی واکنش آلرژیک نشان داده باشد (التهاب تورم کهیر یا تنگی نفس) مصرف مجدد آن خطرناک است و باید داروی جایگزین تجویز شود.

بیماران مبتلا به مشکلات جدی قلبی

سالمترول ممکن است ضربان قلب را افزایش دهد بنابراین در موارد زیر با احتیاط زیاد مصرف می شود

نارسایی قلبی

آریتمی ها (مثل PVC فیبریلاسیون دهلیزی)

فشار خون کنترل نشده

سابقه حمله قلبی این افراد نیاز به نظارت دقیق پزشک دارند.

بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism)

به دلیل افزایش حساسیت قلبی امکان تشدید تپش قلب و اضطراب در این افراد بیشتر است.

افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده

سالمترول به طور خفیف می تواند قند خون را بالا ببرد. به همین دلیل بیماران دیابتی باید قند خون خود را بیشتر کنترل کنند.

افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند

بعضی داروها با سالمترول تداخل دارند مثل

داروهای ضدافسردگی گروه MAOI

بتابلاکرها (که اثر سالمترول را خنثی می کنند)

داروهای ضدآریتمی

برخی داروهای فشار خون

پزشک معمولاً با بررسی فهرست داروهای بیمار تداخلات خطرناک را مدیریت می کند.

زنان باردار یا شیرده

سالمترول معمولاً در بارداری بی خطر تلقی می شود اما باید فقط زمانی مصرف شود که فواید آن بر خطرات احتمالی برتری داشته باشد. پزشک معمولاً دوز و دفعات مصرف را محدودتر تجویز می کند.

افرادی که نیاز به درمان سریع دارند

برای حمله ناگهانی آسم یا تنگی نفس شدید سالمترول مناسب نیست. این افراد باید از داروهای سریع الاثر مثل سالبوتامول (Ventolin) استفاده کنند.

نکات مهم هنگام مصرف سالمترول (راهنمای ایمن سازی درمان)

استفاده صحیح از سالمترول می تواند نقش بسیار مهمی در کنترل علائم تنفسی و جلوگیری از حملات آسم داشته باشد. اشتباه در نحوه مصرف زمان بندی یا ترکیب دارویی این دارو باعث می شود اثر واقعی آن کاهش پیدا کند یا حتی خطراتی ایجاد شود. به همین دلیل پزشکان همیشه مجموعه ای از نکات کلیدی را به بیماران توصیه می کنند.

سالمترول را به عنوان داروی نجات فوری استفاده نکنید

این دارو شروع اثر آرام و تدریجی دارد بنابراین برای حملات ناگهانی آسم یا تنگی نفس مناسب نیست. همیشه باید یک Bronchodilator کوتاه اثر مثل ونتولین را همراه داشته باشید.

سالمترول باید همراه با کورتیکواستروئید استنشاقی مصرف شود

هیچ متخصصی استفاده تکی از LABAها در آسم را توصیه نمی کند. بهترین نتیجه زمانی به دست می آید که سالمترول در کنار

بودزوناید (Budesonide)

فلوتیکازون (Fluticasone)

بکلومتازون (Beclomethasone) مصرف شود معمولاً در قالب یک اسپری ترکیبی.

مصرف منظم و طبق ساعت داشته باشید

سالمترول معمولاً دو بار در روز تجویز می شود. مصرف نامنظم باعث می شود سطح دارو در بدن پایدار نباشد و بیمار دوباره با علائم تنگی نفس یا سرفه مواجه شود.

از افزایش خودسرانه دوز خودداری کنید

گاهی بیمار احساس می کند دارو کم اثر است و تعداد پف ها را زیاد می کند. این کار می تواند باعث عوارض خطرناک قلبی لرزش اضطراب و افزایش شدید ضربان قلب شود.

تکنیک صحیح استفاده از اسپری را یاد بگیرید

برای اینکه دارو به عمق ریه برسد باید

اسپری را تکان بدهید

کاملاً بازدم کنید

با فشار دادن اسپری نفس عمیق بکشید

10 ثانیه نفس را نگه دارید

از Spacer در صورت تجویز استفاده کنید

تکنیک اشتباه جذب دارو را تا حد زیادی کاهش می دهد.

پس از استنشاق دهان را بشویید

اگر سالمترول همراه با ICS مصرف شود شستن دهان خطر ایجاد قارچ دهانی (Oral thrush) را کاهش می دهد.

علائم جدید یا غیرعادی را پیگیری کنید

اگر بیمار دچار تپش قلب درد قفسه سینه تشدید سرفه یا بدتر شدن تنفس شد باید فوراً پزشک را مطلع کند.

الکل و محرک ها را محدود کنید

مصرف زیاد کافئین الکل و مواد محرکی که ضربان قلب را بالا می برند ممکن است عوارض سالمترول را تشدید کنند.

اسپری را در دمای مناسب نگه داری کنید

گرمای زیاد یا سرمای شدید می تواند عملکرد اسپری را مختل کند.

نکات کلیدی سالمترول (Salbutamol) در پایان مسیر درمان